Pożegnanie - ostateczne

synku gdybyś przywiózł mi z tych dalekich niemiec
buteleczkę tlenu mogłabym jeszcze oddychać
mamo wszystko będzie dobrze
odkładam słuchawkę i uderzam pięścią w stół
później w mieście obgaduję Boga
nazywam go tchórzem i piszę o tym wiersz
z furią układam wersy przekraczam granicę
aż do momentu kiedy na nagrobku
widzę twarz matki
wtedy cichnie we mnie głos
nie potrafię określić czym dokładnie jest ból
gaśnie światło i człowiekowi chce się po prostu płakać

mamie [*]

autor

saviolka

Napisany: 2014-05-09 Dodano: 2015-11-18 03:11:22

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie