pożółkłe kartki
nie można pokochać pustki mimo,
że się ma ciepłe dłonie - dotykają
wskazówek upływającego czasu
pomiędzy nocą a dniem przyozdabiam
wspomnienia następnie wkładam
do wymyślonego kufra
tylko po to, by ponownie odtworzyć,
powtórzyć rytuał wydając z siebie
niesłyszalny krzyk
choć równie dobrze może podniecić nierealna
myśl wtopiona w ornamenty — ożywione
uniosą się ponad przestrzeń lub pójdą ze
mną krok w krok
staną nad przepaścią
Rafał Babczyński
- wolne pokoje
Komentarze (30)
wystarczy że przeczytasz:) miło jest
Są wiersze po których ma się pustkę w głowie i nie
wiem wtedy co napisać.
dziękuję i pozdrawiam :)
Bardzo mi się podoba!
Pozdrawiam :)
Bardzo dobry wiersz. Jak zawsze niebanalnie
obrazujesz.
Pozdrowionka :)
Ciekawie. Bardzo :)
Miłego dnia.
Tak jak na fb, także tutaj życzę z ci z okazji
urodzin wszystkiego najlepszego. Piękny wiersz,
całuję.
obejrzałam ten obraz - o wiele lepiej teraz czyta się
wiersz - i pod wrażeniem.
Wiersz nabiera właściwego wymiaru w kontekście
obrazu.Podoba się:)
super pozdrawiam
Dziękuję miłego wieczoru życzę :)
poruszające słowa wiersza
bardzo ładnie nietuzinkowo ...wspomnienia
przechowywane latami powracają gdy samotność :-)
pozdrawiam
Mariat kochana mam ulubionego poetę to prawda, ale nie
jest nim Rafał Babczyński - nie jest poetą inspirują
mnie jego obrazy.
Krzemuś pozdrawiam :)
"o sposobach":)