Pozorna destrukcja
Przyjacielowi...
Twój cynizm orężem
a tarczą niewiara
i zgubne myślenie;
im bardziej się starasz,
tym mniej się udaje.
Czy warto więc walczyć?
Wygodniej odpuścić.
Wystarczy!
Te pełne uczucia
kwitnące ogrody,
o które tak dbałeś
zostały bez wody.
Te ścieżki pokryte
najbielszym kamieniem,
dziś zielsko porasta.
Zmęczenie...
I sadów owocnych
nie pragniesz już niańczyć,
fakt, lepiej zostawić
na pastwę szarańczy.
Bo trud twój daremny,
nie wierzysz w powroty.
Za późno na wszystko.
Wiesz o tym.
A jednak w zamyśle
logika się kryje;
dokonać zniszczenia,
niech miłość odżyje.
Na gruncie podatnym
dobrego, wiem, serca
rozkwitnie na nowo.
Piękniejsza.
autor
Villain78
Dodano: 2010-08-17 20:51:14
Ten wiersz przeczytano 1835 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
Ten wiersz to majstersztyk, czytam go już kolejny raz
i podoba mi się coraz bardziej:)
Napełnia mnie pewnym nieopisanym uczuciem.. Piękny :)
Świetny wiersz, pozdrawiam.
czasem ciężko powiedzieć sercu Nie, choć rozum
podpowiada co innego.
Przekonałam się czasami nie warto walczyć...Podoba mi
się klimat.
niesamowity....pod wrażeniem ...pozdrawiam
Bardzo podoba mi się zakończenie: "A jednak w zamyśle
logika się kryje;
dokonać zniszczenia,
niech miłość odżyje.
Na gruncie podatnym
dobrego, wiem, serca
rozkwitnie na nowo.
Piękniejsza.
"
Nie wolno odpuszczać - trzeba się tylko inaczej starać
;) Pozdrowionka :)
Piękny wiersz, gratuluję, teraz wiem, jak wiele mi
brakuje do pełnej poezji :)
No tak, logicznie rzecz ujmując w bałaganie,
rozgardiaszu i brudzie miłość raczej nie zakwitnie,
więc do pracy wziąć się należy, aby radość miłość i
piękno od nowa zakwitły. Rytmicznie, dobry rym, Wiersz
ciekawy w treści i w formie.
,,A jednak w zamyśle
logika się kryje; na nowo odżyje;) bardzo dobry
wiersz,gratuluję i pozdrawiam:)
Bardzo udany, z dedykacją i przesłaniem.Wielki PLUS
mocny wiersz, bo nie zginął pod lawiną (komentarzy:)
podobają mi się "owocne sady"; warsztat i przekaz
także dobre; pozdrawiam
S U P E R A N C K I :)))))))))
Piękny wiersz który odzwierciadla nastrój pesymizmu,
jednak optymizm zwycięża
w zakończeniu utworu. Pozdrawiam.