pozwól
http://www.youtube.com/watch?v=gU_okc7L0PM
dni szare
jeden za drugim
czas rozciąga
granice obłędu
pozwól zabijać go z tobą...
godziny biegną
szczęście
przepadło gdzieś
bezpowrotnie
pozwól poszukać go z tobą...
upijmy się życiem
szaleństwem chwili
dotykiem dłoni
płomieniem ust
wznieśmy toast
i tańczmy we mgle
odurzeni sobą
tak blisko....
autor
Nuevy
Dodano: 2013-10-31 00:19:00
Ten wiersz przeczytano 1325 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Podoba mi się, bardzo intrygujący początek i brzmi też
jak miniatura (5 pierwszych wersów). Pozdrawiam :)
Miłość to ciągłe pragnienie przebywania z kochaną
osobą; czas stracony bez ukochanej osoby: "czas
rozciąga
granice obłędu" - ładnie.:)
Bardzo ładnie
tak blisko...
i wszystko już mamy... +++
Pozdrawiam
podoba mi sie-pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Musiałabym przeczytać go mojemu... Pozdrawiam 'D
rozmarzyłam się do granic obłędu... Pięknie.
Pozdrawiam :)
Bardzo ładny.Pozdrawim
Bardzo Bardzo ładnie
Tak lekko i pięknie o miłości:)
Pozdrawiam zauroczona wierszem!
Tak blisko ... bo z Tobą podoba mi się. Pozdrawiam
piękna prośba !!!
"pozwól zabijać go z tobą..." melancholijny ale
piękny. Cieplutko pozdrawiam
Miło poczytać :)
Pozdrawiam, Nuevy.