Pragnę każdej sekundy życia
Jestem niżej od dna
wykańczanie samego siebie wygasło
lecz wciąż trwa
Istota życia odeszła w nieznane
od dawna wiem
że moje życie nie może być kochane
Za wszystkie smutki jakie przeżyłem
przyjdzie mi słono zapłacić
do niczyjego serca nie trafiłem
wybierając drogę bez powrotu
Spalam się bólem
krzycząc bezdechem z ukrycia
że pragnę każdej sekundy życia
autor
Derealizacja
Dodano: 2013-03-09 23:33:02
Ten wiersz przeczytano 643 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ach ta samotność. Uśmiechnij się, może jutro dla
Ciebie zaświeci słońce. Serdecznie pozdrawiam
Życzę Ci pragnij tych sekund i ... odbij się od tego
dna...Twoja twórczość zastanawia...Miłej nocki.
hahaha, wygasło, lecz wciąż trwa :))) Wymysły, by nie
rzec brednie.
Witaj. Pięknie. Pragniemy wszyscy każdej sekundy
życia. Dobranoc