Pragnienia
Dla wszystkich mężczyzn którym ciężko jest odkryć przed nami swoją duszę...
smutkiem przesiąknięta moja dusza....
Rozdarta na wskroś...
do samego środka mojego jestestwa
do granic wytrzymałości ...
cierpienia i bólu...
serce krzyczy szeptem ...
nie mogąc wydobyć słów...
ciało poddaje się słabości...
nie dajesz mi rozkoszy....
słuchania Twojego głosu ...
nie pozwalasz nam poznać siebie
poznać naszych dusz........
powiedz mi czego pragniesz ...
pytam...
okazuje się że niczego...
brak mi sił...
kolejny dzień...
kolejny miesiąc...
kolejny rok....
kolejne lata...
i coraz mocniej boli mnie
bezsens naszych dni...
autor
Mgiełka 86
Dodano: 2008-09-06 21:18:31
Ten wiersz przeczytano 504 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Nie jest to niestety dobre. Wielokropki nie zbudują
niedopowiedzenia jeśli nie będzie go w słowach, poza
tym wielokropek to trzy kropki. Nie przejmuj się, bo
to częsty błąd u zaczynających pisanie. Dalej, patos,
"górnolotność" - zwroty typu: "dusza przesiąknięta
smutkiem", "dajesz mi rozkosz", "granica
wytrzymałości", już dawno zostały zbanalizowane, nie
nadają wierszowi poetyckiego charakteru, a jedynie
dodają mu patosu i banału. "serce krzyczy szeptem" -
tu mamy błąd logiczny, krzyk nigdy nie będzie szeptem.
Ogólnie jest to bardzo słaby wiersz, acz typowy dla
osoby zaczynającej swoją przygodę z pisaniem. Polecam
czytanie poezji współczesnej, jak i zapoznanie się ze
środkami stylistycznymi, które powoli możesz
wprowadzać do swoich utworów. Powodzenia i życzę
wytrwałości w tej ciężkiej pracy jaką jest pisanie.
wiersz bardzo mądry i wzruszający....zgadzam się z
trescią...ciekawy temat!