Prawda
https://atypowab.blogspot.com/
Chciał ją uwić,
włożyć na palec
bez cienia wątpliwości.
Z życiodajnego budulca,
ocudzona, nie jego.
Wymagała oprawy,
zręcznego rzemiosła.
Teraz przy każdym ruchu
zsuwała się upadając.
Dźwięk uderzenia
budził z letargu
za każdym razem,
kiedy myśl unosiła
za wysoko progi
na których miała
stawiać pierwsze
kroki.
Prosta rachuba,
Życie ją dopasuje.
Ocudzona od słowa cudze
autor
a-typowa-b
Dodano: 2022-05-10 19:04:37
Ten wiersz przeczytano 1091 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Zatrzymał ten refleksyjny wiersz...
Larisa również pozdrawiam i życzę miłego dnia.
Sisiy miało być, że cieszy. :)
Tak właściwie jest, że życie dopasuje i uformuje
prawdę o wszystkim.
Piękny melancholijny wiersz.
Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie
Sisy 89 jak zatrzymał, to tym bardziej nie cieszy.
Pozdrawiam serdecznie.
Marku również pozdrawiam. Miło, że mnie odwiedziłeś.
Duszek7, czyli jeśli będę lubić wiersze jakiejś
kobiety, a lubię to znaczy, że się w niej zakochałam?
Cóż to za uwaga? Pozdrawiam.
Snoop- chyba się zakochałeś?
Rozbudzająca wyobraźnię, życiowa melancholia.
Pozdrawiam
Marek
Dobry wiersz, zatrzymał.
Pozdrawiam serdecznie :)
Podobno majestat śmierci otwiera oczy na tyle szeroko,
że w krótce człowiek jest w stanie zweryfikować co ile
było/jest warte. Widzę w tym pewien Geniusz
A w swojej czystej formie oduczył się żyć już za Adama
:) Miłego wieczoru Typowa
:), Snoop, i pięknie ujęta myśl. Jednak zauważ, że
współcześnie każdy ma swoją prawdę, swoje bezdechy,
najczęściej doczesne, na wskroś obciążone tą materią.
Człowiek oduczył się życia w jego czystej formie,
zapomnieliśmy jak to jest.
Obecnie bytowanie zakrywa nam oczy i już nic nie widać
Tylko tą ostatnią strofę wiersza.
**no to teraz Ty pomęczysz się z interpretacją:)
*no i tę 'wysokoprogową myśl' rozumiem bardziej jako
coś prostego i pięknego, a nie żadne /docieranie do
sedna materii/
No właśnie nie do końca, ludzie w sytuacjach
ekstremalnych (na bezdechu) potrafią nie wyprzeć się
swojej 'wysokoprogowej myśli' aż do chwili w której
powietrze nie będzie im już potrzebne - i to jest
dusza
'Prawda was wyzwoli' odnosi się do przyszłości po
'ostatnim bezdechu' - kiedy wszystkie potrzeby ciała
znikną razem z ciałem prawda okaże co jeszcze zostało
(wysokoprogowa myśl) - i to co zostało
to jest dusza.
Hmm, wiem, że mam tendencje do nadmiernego
filozofowania, ale Twoje wiersze są na tyle ciekawe i
hermetyczne, że nie mogę (nie chcę) się powstrzymać
Snoop, na początku zupełnie o czym innym myślałam
pisząc ten wiersz. Dopiero później w sumie doszłam do
wniosku, że o prawdzie będzie. Ostatni wers ma
pokazać, iż prawda weryfikowana jest życiem. Ale
ostatnie słowa faktycznie były zbędne. Jeśli chodzi o
zniewolenie ,to każdy z nas jest czymś zniewolony,
oddychaniem;), pragnieniami, niektórzy władzą, itd.
Proste to pisanie, nic wyjątkowego.