Prawie jak człowiek

prawie jak człowiek, uwiodłeś tę małą,
choć jeszcze smaku grzechu nie znała,
prawie po ludzku narkotyzowałeś,
żeby oporu Ci nie stawiała

prawie jak człowiek, wiodłeś ją ścieżką,
którą tak bardzo iść nie chciała,
prawie po ludzku szeptałeś szyderstwa,
kiedy po wszystkim w poduszkę łkała

prawie jak człowiek podniosłeś rękę,
by pięścią na niej milczenie wymusić,
prawie po ludzku stworzyłeś demona
zdolnego jej piękne sny zadusić

prawie jak człowiek kwiczał będziesz,
gdy ona w końcu dorośnie,
prawie po ludzku umrzeć Ci przyjdzie,
gdy nożem przebije Ci serce nieznośne!

jedyną, która Cię zapamięta,
będzie ta mała, a tylko dlatego,
że postąpiłeś prawie jak człowiek,
ale nie było w tym nic ludzkiego...

autor

~Książę Półkrwi~

Dodano: 2006-08-01 08:05:43

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie