Prezydenci

żeby nie zanudzać, podzielłam wiersz na dwie części

Ten pierwszy przed widownią skrycie wyłoniony;
za kurtyną w teatrze, wśród dacz w Magdalence.
Niepokorną lechicką krwią zaplamił ręce,
pierś wystroił blaszkami generał czerwony.

Nadgorliwie podchodził do gry głównej roli -
wiernej służby sowietom, jak pies łańcuchowy.
Ze stolicy zza biurka patriotów mordował,
a bezbronnych rozganiał czołgami, terrorem.

Choć na szóstkę wykuty w mowie, w ortografii,
to oziębły, jak robot obcy w sztucznych ruchach.
Nie miał w sobie polskości, lechickiego ducha,
murem więc się umacniał z betonowej mafii.

autor

budleja

Napisany: 2018-04-15 Dodano: 2018-04-15 10:17:37

Ten wiersz przeczytano 2429 razy

Oddanych głosów: 54

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie