Profenem
Witam, tym razem jako wilk, mam nadzieje ze kazdy znajdzie tu cos dla siebie...
Nękany wiecznym bojem, wnętrza
przeciwności,
Równam duszy krzyki, z nicości oddechem,
Nękany burzą, śród piekieł jasności,
Próbuje zastąpić, piękno bytu grzechem.
Sklejam z porcelany, twój uśmiech
stęskniony,
Zaklinam w cząsteczkach, to, czym dla mnie
byłaś,
Twór co nazbyt piękny, by zostać
stworzonym,
Choć piękniejsze dłoni, skinieniem
tworzyłaś.
Zatop się w blasku, wyschniętych
sadzawek,
Usłysz szelest liści, które dawno
spadły,
Nad grobem gdzie żaden nie śpi już
kochanek,
Broń marzeń i wspomnień, by ich nic nie
skradło.
Usłysz jej wołanie, sercem, uchem,
okiem,
Dłoń wyciągniesz w górę, kreśląc przestrzeń
pyłem,
I nim przed ostatnim skłonisz się
wyrokiem,
Wspomnij kiedyś proszę, że również tu
byłem..
Spokojnie... sam do końca go nie rozumiem
Fallen_Wolf
Komentarze (2)
Niedobrze, jeśli autor nie potrafiu opanować Pegaza,
który go ponosi. Jednak kto nie dosiada ogiera, ten go
nie oswoi.
Ważna jest aby , skoro dostało się już i kopyta i
skrzydła, dopasować podkowy.
Pomimo rymów gramatycznych wiersz jest bezbłędny w
swojej melodii i użytym słownictwie. A gramatycznie
rymowali i Wielcy jak np Leśmian, a więc PLUUUUS
Jako komentarz; cyt."wspomnij kiedyś proszę,że również
tu byłem."