Profesor Czerwiec
Ławka w parku.
Zwykła rzecz, prawda?
Czeka o zmroku,
by para na niej siadła.
Zaszumiał jaśminem
ciepły wieczór czerwcowy
- przecież po to jest właśnie,
by ludzie tracili głowy!
Usiedli pośród oboje,
dziwią się, że gwiazdy wstały
i księżyc na niebie świeci,
że dla nich ten teatr cały?
Zauważyli, że człowiek
ma w sobie tyle mocy,
kiedy na ławce siedzi
i patrzy drugiemu w oczy.
Na co dzień są same nazwy,
w pojęciach schowane wszystko,
a przecież - wszelkie tęsknoty
za pocałunkiem tkwią blisko?
Chichocze wieczór gwiazdami,
księżyc w bezkresach, bez huczy,
kiedy para na ławce
od nowa wszystkiego się uczy.
---
https://www.youtube.com/watch?v=dbuHk6sfrXY
&index=3&list=PLda0Bs5GKPZJAE9-l777hjwOO-5t
GHVeE
Komentarze (9)
Ładnie, optymistycznie :)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Amorku - wielkie dzięki i życzę miłego dnia. Byle do
wieczora, ławeczka już czeka ;)
Pięknie i refleksyjnie.
Dziękuję, Mili, za obecność na wykładzie prof.Czerwca.
Teraz, kiedy już wicie, co potrzebne do szczęścia:
wieczór, ławeczka, On lub Ona i trochę gwiazd na
niebie - przed Wami najpiękniejsze chwile w życiu.
Pozdrawiam ;)
Lawka, zakochanych, ladmnie.
Ach, ile to taka lawka, zna sekretow?:)
Podoba sie wiersz, pozdrawiam.:)
A Profesor potrafi, lato nam da, a później
wysławi.
Nie wiem czy wiesz, ale dlugosc siedzenia zalezy od
dlugosci chodzenia.;))))
Gdy krótko ze soba chodzimy
na lawce raczej siedzimy
Im dluzej ze soba chodzimy
na lawce bardziej lezymy.
Wiosennie, romantycznie, takie lekcje to przyjemność.
Z pozdrowieniami.
Trzeba sobie często powtarzać lekcje żeby nie
zapomnieć :) pięknie Pomocnik już chyba letni :) :)
Pozdrawiam