promień odmień

kiedy cię szukam.. wśród zawieruchy
patrząc, jak znikasz, choć nie unikam
wierzyć, iż przyjdziesz po zamienniku
kiedyś, gdy milcząc zniknie twój upór

kiedy cię nie chcę spod warstwy kurzu;
przez zapatrzone, zmarszczone skronie
nie umiem pojąć, czym mam na koniec
stawić znów czoła, gdzie bezmiar burzy

kiedy zza chmury wychylisz promyk
jeden najdroższy.. choć cieniusieńki;
dotknie do głębi - pieszczotą miękką
zmieniając wizję zwiastując wolność

nigdy nie skończę szukać marzenia
kiedyś podejdziesz pod same okna;
kiedy się zerwiesz poddając odwet
wtedy poczujesz, iż cel cię zmienił

autor

Groschek

Napisany: 2022-09-26 Dodano: 2022-09-26 16:54:31

Ten wiersz przeczytano 1939 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie