Promyczek słońca
Promyczek słońca biega po łące,
łaskocze w noski kwiaty pachnące,
przebiega w lesie między drzewami,
błyszczy w kałuży, figluje z nami.
Potem wraz z wiatrem bawi się w berka,
ciekawy świata dokoła zerka,
goni z zapałem barwne motyle,
na liściu mięty usiadł na chwilę.
Na moment znika za chmurą białą,
ale zabawy ciągle mu mało,
więc znowu wraca i miło grzeje,
zza parasola do nas się śmieje.
Wieczorem zgaśnie gdzieś za górami,
a jutro rano znów będzie z nami.
Uśmiech rysuje na każdej twarzy,
nad rzeką, w lesie, w parku, na plaży.
Komentarze (12)
Piękna przygoda i ważne, że na wesoło :)
Ja go odbieram jako uroczy wierszyk dla dzieci.
Pozdro.
Uroczy poranek aż kawa smakuje z promyczkiem słońca...
Pozdrawiam niedzielnie:)
pomyśl o "zniknął" w dziewiątym wersie.Ale to tak po
mojemu:)
Pozdrawiam:)
Wesoło i kolorowo :) Pozdrawiam serdecznie +++
pięknie leciutko o tym złotym promyczku ....bardzo
dobrze sie czyta:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Bardzo miły w odbiorze wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Mila przygoda z promykiem slonecznym.
Cieply, radosny wierszyk.
Pozdrawiam.:)
pododny nastrój,miło się czyta,,,pozdrawiam
Podoba mi się
Pozdrawiam promienie :)
radosny wiersz niczym słoneczny promyczek
promyczek jest cool
Pozdrawiam serdecznie