Protest losowi

Zasłaniając twarz dłonią,
Nie dopuszczam słońca prześwity.
Niech moje ręce przysłonią
Codziennego życia świty

Te wszystkie poranki nieudane,
Te wszystkie nitki losu splątane,
Te marzenia niespełnione,
Niech przysłonią dziś moje dłonie.

Ach losie okrutny sprzedawczyku,
Tyle razy mnie oszukałeś!
Na obiecałeś szans bezliku,
A do tej pory nic nie dałeś

Ile trzeba Cię błagać nieugięty?!
O odrobinę miłości, pewności siebie,
A ty jak niepewny krąg zaklęty
Zamknąłeś mnie w nicości potrzebie.

Wiedz jedno krwiopijco bez dna!
Nadal będę cierpliwie czekała.
Nie poddam się do ostatniego dnia,
Choćbym nieszczęśliwa umrzeć miała.

autor

Antyda

Napisany: 2006-09-04 Dodano: 2006-09-05 10:25:02

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie