Proza życia
Doceniamy tylko to co tracimy
Wierzymy tylko w to co widzimy…
Nie myślimy kiedy błądzimy
Czekamy na to co nie znane
Nie doceniamy tego co nam dane
Kochamy wciąż za mało
Nie chcemy kogoś co życie nam dało
Szukamy arystokracji
I jakiejś dziwnej bajkowo romantycznej
adoracji
Wyścigowe życie
W planach wieczne na tym świecie bycie
Chore marzenia
Wieczne o sens pytania
I do nieba codzienne składanie podania
Ale tak naprawdę życie jest piękne
I z pomocą Boga każda złą chwilę
przełknę
Bo ważne jest to co nie znamy
Ważne jest to na co czekamy…

anetka:)

Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.