Próżność

Cześć Bartku, fajnie, że wpadłeś i podzieliłeś się
swoją refleksją:)
Jak widzę, odbiór przesłania może być w przypadku
każdego z czytelników inny, to kwestja perspektywy.
Pozdrawiam serdecznie:)
Kolorowych snów:)

Krzemianko dzięki za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam, życzę dobrej, spokojnej nocy:)

Jasne Grażyno.
Dzięki.
Spokojnej nocy.

Każdy z nas jest do pewnego stopnia zbędny i do
pewnego niezastąpiony. Ale z wiekiem coraz więcej
ludzi, dla których jesteśmy ważni wymiera. Z roku na
rok jesteśmy coraz bardziej zbędni. I dlatego z roku
na rok coraz łatwiej nam odchodzić.

Właśnie taka jest istota próżności. Pozdrawiam
cieplutko z podobaniem. Spokojnej nocki:)

Na początku pomyślałem, że to osobista spowiedź w
Zakrystii; jednak zwróciwszy uwagę na nagłówek
(Nieznośna lekkość bytu), uświadamiam sobie, że to
relacja pomiędzy rodzicem i dzieckiem.
To są fale naszego, wspólnego morza;
naszym zadaniem jest, by przekazywać jak najwięcej,
najmiejszej komórce organizmu... Dotyczy to między
innymi wartości
Dalej nie piszę... Wybacz.
Wiersz mi się podoba
Pozdrowienia dla ciebie!

Stety / niestety tak jest, że naszą pozycję musimy
sobie zbudować sami, a jak nie zdołamy bywa to przez
innych wykorzystywane. Przekonywanie innych, że
jesteśmy im potrzebni, świadczy o bardzo niskiej
samoocenie i dobrze nie wróży na przyszłość i może być
wykorzystywane przeciwko takim osobom. Pozdrawiam

Nie wiem, do kogo kierowane są pytania, ale myślę, że
można tutaj odnaleźć przeróżne relacje, że wiersz jest
uniwersalny. Matka - dziecko, żona - mąż itd itd...
Czyli wiersz o ludziach... I ludziskach... No cóż,
próżność cechą dość powszechną, szczególnie dzisiaj, a
niektórzy konsekwencje swojej próżności mogą odczuć po
niewczasie... Gdy np kogoś zabraknie... Tak sobie
wiersz odczytuję, może błądzę.

Pozdrawiam serdecznie, Ulu :)

Ciekawie, za pomocą kilku zasadniczych pytań,
zobrazowany mechanizm działania próżności. Miłego
wieczoru:)

Msz, każdy człowiek jest potrzebny,
a tym bardziej komuś bliskiemu.