Przebicie
samookaleczenie życia.
Blizny są moim świadkiem nieświadomych
obsesji.
Pole bitwy między pełnią krwi, a
życiodajnymi pięściami serca.
W gniewie krew jest popychana do przodu,
nieoczekiwanie, w kierunku niekończącego
się wodospadu.
autor
Mirabella
Dodano: 2022-08-07 09:29:44
Ten wiersz przeczytano 681 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Przystanęłam przy tym wierszu, samookaleczenia,
samobiczowanie emocjonalne - czasami same dla siebie
jesteśmy zbyt surowe np. w ocenie. Bardzo poruszył
mnie Twój wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo wymowny, emocjonujący wiersz . Pozdrawiam ;-)
Niepokojace te blizny, będące śladami obsesji. Pewnie
nieuniknione, gdy się żyje pełnią istnienia.
Pozdrawiam serdecznie.
biel Twojej refleksji
bardzo wyrazna
pozdrawiam
Ekspresyjne wyznanie. Trzeba żyć z całych sił, żeby
nie żałować tego, co się nie przeżyło.
Ślę uśmiechy :):)
Bardzo wymownie i refleksyjnie, pozdrawiam ciepło.
Ta krew.
Dużo jej we współczesnym świecie i wierszach.
Ciekawy
samookaleczenie zawsze kojarzy się z bólem
psychicznym.
Witaj
Życie to rwąca rzeka niepowodzeń które pozostawiają
ślad.
Ciekawa refleksja.
Pozdrawiam
;)
Bardzo wymownie i refleksyjnie, pozdrawiam ciepło.
Zgadzam się z Sisy, bardzo ciekawe wersy.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)