Przebudzenie
gdy budzę się
oczy leniwie walczą z powiekami
umysł wcale nie chce
z dalekiej powrócić krainy
z krainy w której
życie przy Tobie nie ma końca
lecz gdy już świadomość usiądzie
tam gdzie jest jej miejsce
uniosę głowę
wezmę długi oddech
spojrzę w lustro
którego odbicie jeszcze chwilę temu
chciało nie żyć
i powiem
jestem wolna
moja łza
już do Ciebie nie należy
autor
Słoneczna dama
Dodano: 2014-03-28 09:09:32
Ten wiersz przeczytano 1216 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
sny nie zawsze są piękne
Ciekawy wiersz z głęboką refleksją.
Serce i rozum czasem toczą spory
Dlatego nieraz człowiek bywa chory
Miłego! Pozdrawiam:)
Umysł do złych podszeptów zdolny,
tylko świadomość czyni wolnym!
Pozdrawiam!
Piękny, refleksyjny wiersz.Czasem musi być gorzko,by
potem było lepiej,ze "słodkością".
Pozdrawiam serdecznie:)
Przepiękny wiersz. Pozdrawiam życząc miłego dnia.
Pięknie! miłego dnia:)
Dobrze że w czas sie przebudziłaś :)teraz z uśmiechem
i nadzieją idź dalej :)
Podoba mi się takie przebudzenie z rozpamiętywania
przeszłości. Pozdrawiam :)
Dziękuje wszystkim za komentarze. Oxyvia masz racje,
poprawiłam;) pozdrawiam w ten słoneczny dzien :)
Nie lubie przebudzenia. Pozdrawiam
Tak jest, popieram - nie można dać się zniszczyć
jakiemuś złemu związkowi!
Mam tylko dwie uwagi, a właściwie jedną do dwóch
fragmentów:
"gdy budzę się ze snu" - budzić się można chyba tylko
ze snu;
"uniosę do góry głowę" - unosić można wyłącznie do
góry, nigdy w dół.
Są tu dwa pleonazmy - błędy stylistyczne polegające na
dopowiadaniu czegoś, co jest zawarte w treści
poprzedzającej to dopowiedzenie.
Pozdrawiam. :)
ładny wiersz z dobrym przekazem ...jestem wolna i to
jest ważne :-)
pozdrawiam
Piękny refleksyjny wiersz...to tyle:)
Ładnie.Pozdrawiam.
Bardzo fajny przekaz, dużo prawdy takiej naszej
życiowej:)