przebudzenie...))
zaszumiało drzewo
na skwerku
zielonymi kasztanami
jesień idzie
małymi krokami
zza gałęzi
słonko wyglada
promieniami ogrzewa
ptak wytrącony
z rytmu
przestał śpiewać
za to we mnie
radośniej
inaczej jak wczoraj
z ogromem pracy
musiałam sie uporać
dziś o poranku
słońce w moja
duszę zajrzało
radość we mnie
śpiewa
z Bogiem serce
sie pojednało
E.P.
9.09.2015
Laudenbach
Komentarze (9)
Ladny, pejzaz jesienny i Twoje odczucia, wazne, ze
lepsze, od wczoraj, radosniejsze, wzmacniajace
dusze,:)
Pozdrawiam cieploo, serdecznie.
fajnie...bez Boga nawet do proga:) pozdrawiam Polisia
Takie pojednanie sprawia, że wszystko wokół nas staje
się lepsze. Pozdrawiam pogodnie.
Ładny radosny wiersz
Pozdrawiam
miłe ranne przebudzenie
pozdrawiam:)
pełen radości wybudzenie
pozdrawiam
Ładnie Ewo. Delikatny tekst. Miłego:-)
Ładnie Ewuś :)
Puk, puk... tu jesień :)