Przebudzenie (II)

Spodobał mi się.Pozdrawiam.Zapraszam do Jaskółeczek u
mnie-;)).

Bardzo dobre przebudzenie.
Podoba mi się. Pozdrawiam serdecznie.

ciekawy wiersz-pozdrawiam serdecznie

Hmmm... natura ludzka jest przewrotna. Wciąż ją
odkrywamy. Ciekawy wiersz

Tajemnicze metafory... Ukłony ;D

Dziękuję za serdeczne komentarze. Pozdrawiam.

Ciekawy i zatrzymujący wiersz. Pozdrawiam :)

niczym kubistyczny obraz
naszego odbicia

Czytam dopiero dzisiaj i podoba mi się to zdziwienie
na krawędzi przebudzenia/ciekawa wieloznaczność/ i
jeszcze krok do szeroko otwartych oczu...pozdrawiam:)

czytam twój wiersz i szukam co w nim ukryłeś...dobry
nietuzinkowy
pozdrawiam:-)

Cieszę się, że mogłam się przydać.Pozdrawiam.

Dziękuję madziu. Poprawiłem. Pozdrawiam i dziękuję
serdecznie.

Zajadłość i wrogość to cechy niosące zniszczenie, ale
na moście poznania nie pozostają w przyczajeniu.Mam
nadzieję, że zostały szybko rozszyfrowane.Pozdrawiam.
ja czytam:
cichutko próżnuje zajadłość

:)
Pozdrawiam

Dziękuję Madison już poprawiłem. Tworzę poezję na żywo
i z waszą pomocą wprowadzam zmiany. Dziękuję.