Przed nimi sylwetką zginam

Gdy jeszcze tak niedawno otwierałem podwoje mojego komputera,
zaczynałem spoglądać do poczty , czy tam dla mnie coś miłego nie ma

Tak było od wieków dopóty ty w aureoli pięknej młodej dziewczyny,
się nie zjawiłaś, oby cudownej dla mnie z przyczyny
Mój ekran odżył, dostał nowych barw,
klawiatura zaczęła śpiewnie pisać, trudno mi to opisać.
Serce moje pika niezmiennie prawie od wieku,
od paru dni jest inaczej, puka cudowniej w starym człowieku.

Jeszcze oczy w półsen otwarte, otwieram mój ekran i tylko jedno jest warte.
Warte jest moje oczekiwanie, by mały kącik zwany „gadu gadu” lub „chomikiem „
otwarł się na moje przywitanie
Gdy to nastąpi wodzę oczyma szukając ciebie, twego imienia,
jesteś, słowa pożeram
I nie istnieje świat i jego wspaniałości,
ja czytam słowa twoje pełne pokornej miłości
Nasycam się nimi, wchłaniam do siebie,
może zbyt górnolotnie pisze, ale chwilowo jestem w niebie
Tak jest i dziś są twoje pozdrowienia –
dziękuję uprzejmie się przed nimi sylwetką zginam
Pozdrawiam, dziękuję dniu w którym do mnie przyszłaś,
jesteś, zostań –tu dla mnie twoja przystań

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2006-08-29 Dodano: 2021-08-29 09:37:38

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie