Przed siebie.
Ostatnie spojrzenie,
Nie odwracam się ,
Koniec,
Tak to już koniec,
Nie ma już nic,
Co wiąże mnie z przeszłością,
Teraz nadszedł czas budowania
nowej świadomości,
Szukania dróg pośród rozdroży,
Mądrzejszy o doświadczenia,
Głupszy o doradców,
Wybierać muszę sam,
Nie uczy nikt poza życiem,
Taka to życiowa proza łapie mnie,
Teraz przed siebie patrzeć mam,
Czując na plecach bagaż swój,
Czy w odpowiednie miejsca dojdę sam?
autor
mack74
Dodano: 2020-12-15 12:25:37
Ten wiersz przeczytano 499 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
We dwoje łatwiej dźwigać ten bagaż :) Pozdrawiam :)
Z przeszłości warto wyciągać wnioski,
nauka przecież nic nie kosztuje,
pozwoli lepsze jutro nam stworzyć,
jeśli się mądrze wykorzystuje...
Fajny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego wieczoru :)
Anno dokładnie... bagaż zostaje,na zawsze.
Łatwiej we dwoje ale czasami trzeba stawić czoła życiu
samemu...
Bardzo ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Za rękę we dwoje do przodu...ciekawe
rozważania.Pozdrawiam serdecznie.
za Anną - bez dwóch zdań
Palić za sobą mosty.
Trudne, ale możliwe.
Ten bagaż z przeszłości- zostaje.
Na pomyślenie wiersz.
ciekawa refleksja. (Łatwiej iść we dwoje)
(oj, przeoczyłam - w tytule nie stawia się na końcu
kropki, jeśli czasem w niektórych dłuższych tytułach
potrzeba przecinka, to owszem, podobnie z
wykrzyknikiem.)
Przemyślenia są zupełnie na miejscu. To bardzo dobrze
się składa, że peel mądrą myślą włada, bo z doradcami
różnie bywa, jedni od serca ale większość od piwa.
Technicznie - tylko 1 przecinek wymaga przytulenia.
Reszta ok.