Przed snem
Jakkolwiek chciałabym o tym
zapomnieć
ja to wiem ja to czuję nie da
się
słowa cierpkie jakże twarde ranią
mnie
zapadają gdzieś w pamięci bolą
mnie
może dobrze byłoby gdzieś
odpłynąć
w trawie szumnej w sercu na dnie
schować się
pobiec dalej i rozszaleć moc swych
pragnień
w huraganie się roztańczyć z
wiatrem biec
móc zapomnieć co jest za mną lecieć
gdzieś
i jak ptak rozwinąć skrzydła unieść
się
może dobrze byłoby gdzieś
odpłynąć...
ale teraz muszę zasnąć
spać mi się chce.
autor
Kornatka
Dodano: 2011-04-27 07:33:03
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Proszę Pani, ten wiersz choć jest pełen egzaltacji,
mówi sporo o Pani psychice, popadaniu ze skrajności w
skrajność i najlepiej to obrazuje puenta: po 12
wersach uniesień - trywialne zakończenie. Chociaż to
nie dotyczy wiersza, ale ponieważ nie podaje Pani
adresu internetowego, jestem zmuszony Panią grzecznie
poprosić o zaprzestanie komentowania moich wierszy u
innych autorów. Na to jest miejsce właśnie pod moimi
wierszami. Przypisuje się Pani wrażliwość i
delikatność. Co do delikatności mam zastrzeżenia.
Komentarze odwetowe nie są moją specjalnością - Pani
je tchórzliwie popełnia u autorów, których z różnych
względów komentuję. Odnoszę wrażenie, że w ten sposób
szuka Pani głosów. Pozdrawiam, bez urazy.
W sen też można odpłynąć :)) ładny, delikatny wiersz
:)))
Pozdrawiam :)))
sen lekiem na zniechęcenie życiem
pierwszy raz sytuacja mnie zmusza aby na dzień dobry
powiedzieć komuś dobranoc...