Przedwczesna śmierć...

Żył z ambicjami, wszystko z siebie dawał,
Lecz los go kąsał na kroku każdym,
Gdy tylko się wznosił los robił mu kawał,
Opadał szybciutko, z nim tony pogardy.

Gdy nie pech zwykły, to " znajomi bliscy ",
Go dołowali, nie wiedział co robić,
To pokazuje jak świat jest śliski,
Jak bardzo nam wszystko może zaszkodzić.

Porwał się więc z motyką na słońce,
Dłużej tak nie mógł, wiedział, że przegra,
Nie dane mu było swej roli odegrać,
Zginął skatowany, spotkał się z końcem.

Całe ciało w ranach, okropne widoki,
Takie niestety są losu wyroki,
Od noży zginął, śmierć to okropna,
I nie jest to wcale ocena pochopna.

Chwała mu za to, że był odważnym,
Chciał się odwdzięczyć za wszystkie krzywdy,
Nie postąpiłby tak człowiek każdy,
Szkoda, że nie uśmiechnie się nigdy.

Krew serce zalewa, gdy idioci istnieją,
Serca nie mający i ze wszystkich drwiący,
Przydałby im się kubek gorący,
Zapewne z ofiary nowej się śmieją.

A on nie zawinił, naprawdę nikomu,
Chciał być kimś więcej, czy to jest grzech,
Przeszkadzał mu zawsze ogromny pech,
Zwyczajnie po pracy wracał do domu.

Grób jego domem teraz niestety,
Widać tylko wady, a gdzie zalety,
Gdzie te sukcesy, które miał osiągnąć,
I gdzie ta cholerna, zwykła, ludzka wolność?

autor

Clarc

Napisany: 2008-05-27 Dodano: 2008-05-27 15:26:31

Ten wiersz przeczytano 787 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie