Przedwiośnie
Kalendarz wciąż zimowy,
lecz wiosna już się budzi,
przedwiośniem zmiennym kusi,
różnicując kolory.
Gdzieś stokrotka się tuli
wpięta w zielony kołnierz,
wznieca błyski urocze
i gry wiosenne lubi.
Śpiew skowronka na polach,
jeszcze krótki, urwany,
wiatr roznosi wsłuchany,
do zalotów już woła.
Wraz ze świtem gdzieś w drzewach
drozd czaruje swą panią.
Te zaloty ją sławią,
a w niej miłość dojrzewa.
Stado żurawi siwych
odpoczywa pod lasem
na chwilowym popasie.
Zbiera do lotu siły.
Dzikie gęsi ponownie,
rozgadane jak zawsze,
macierzyństwem związane,
mkną na miejsca lęgowe.
Tak czas godów się dzieje
miłość rodzi się z wolna
by gatunek zachować
- czas odbija się echem.
2017-02-28 Nowogard
K. Puchała
Komentarze (36)
Piekny i niebawem kolejne przedwiośnie, wiec na czasie
❣️
Śliczny nastrojowy wiersz, az miło poczytać.
Pozdrawiam serdecznie.
W oczekiwaniu na Pana kolejny wiersz Pozdrawiam
serdecznie +++
Pięknie opisałeś przedwiośnie. Pozdrawiam serdecznie.
No Stary wiersz w moim stylu ,takie właśnie lubię. + i
miłego dnia.
pozdrawiam :)
Obrazowo, jakbym tam była.
Bardzo ładny, nastrojowy wiersz.
pozdrawiam serdecznie.
Pięknie budzi się wiosna,a z nią życie.Pozdrawiam.
Witaj,
najlepsze życzenia z okazji Dnia Mężczyzny.
Zdrowia i pomyślnych życia zdarzeń.
Pozdrawiam.
Niezwykle urzekający jest Pański wiersz :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Ladnie ubrane w wiosne slowa wiersza, z dobra Puenta.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Strofy kołysane cichym szelestem, bardzo pięknie,
życiowa kontemplacja nadziei, jakby życzenia samej
wrażliwości. Pozdrawiam :)
Wiosna już blisko tylko się cieszyć,Pozdrawiam.
takie są prawa przyrody. ładny wiersz :)
przyroda powoli budzi się do życia,,pozdrawiam :)