Przedwiośnie
Brzask rozdarł peleryny chmur,
słońce puszcza do nas oko,
nad lasem kormoranów sznur
wrzyna się w niebo głęboko.
Skulona wierzba z chłodu drży,
krokus w śniegu z wiatrem tańczy,
staw okrył się poduchą mgły,
narybek pod lodem niańczy.
Zamrożeni w krajobrazie
pomiędzy niebem i ziemią,
czekamy na odwilż marzeń,
co w głębi serc naszych drzemią.
autor
Ewa Złocień
Dodano: 2021-04-09 16:36:50
Ten wiersz przeczytano 2856 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Piękny obraz namalowany słowem.
Pozdrawiam serdecznie
Witaj,
uroczy tekst z ciekawymi porównaniami.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Bardzo miły wiersz, przedwiośnie rozbudza nadzieję.
Ślicznie:)przedwiosennie
Pozdrawiam:)
Dziękuję za odwiedziny, mimo późnej godziny. Wszystkim
życzę kolorowych snów. Dobrej nocy :))
Pięknie oddany klimat przedwiośnia, w tym roku
przyroda wolniej budzi się do życia...
Potrafisz stworzyć klimat, pieknie:)
Bardzo ładnie. Klimatycznie.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem :)
Bardzo realny obrazek przedwiośnia. Z podobaniem i
pozdrowieniem.
wiosenne piękne przebudzenie
pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję odwiedzającym za refleksję. Pozdrawiam ciepło
:)
witaj
bardzo ciepłe wersy
pełne nadziei.
serdeczności
Jeszcze moment jeszcze chwila,
wiosna skrzydła swe rozwinie,
zechce pięknie nas przywitać,
wirus w siną dal odpłynie...
Nigdy nie warto tracić nadziei na lepsze jutro.
Fajny wiersz Ewo. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego, udanego weekendu :)
przeczytałam i rozbudziłam w sobie marzenia,
na chwilę między niebem a ziemia
zaistaniałam,
śliczności,
pozdrawiam:)
Pomiędzy niebem a ziemią.
I właśnie tak jest.
Podoba mi się.