Przedwiośnie
Brzask rozdarł peleryny chmur,
słońce puszcza do nas oko,
nad lasem kormoranów sznur
wrzyna się w niebo głęboko.
Skulona wierzba z chłodu drży,
krokus w śniegu z wiatrem tańczy,
staw okrył się poduchą mgły,
narybek pod lodem niańczy.
Zamrożeni w krajobrazie
pomiędzy niebem i ziemią,
czekamy na odwilż marzeń,
co w głębi serc naszych drzemią.
autor
Ewa Złocień
Dodano: 2021-04-09 16:36:50
Ten wiersz przeczytano 2878 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Ładny wiersz jeszcze trochę i wiosna w pełni
wybuchnie... tak i marzenia powolutku się
spełnią...pozdrawiam.
Obudzić marzenia...już wiośniane pomruki...
Pozdrawiam serdecznie...
Te marzenia z pewnością powolutku będą się budzić :)
Pozdrawiam :)
Serdecznie dziękuję za odwiedzanie i przychylne
komentarze. Życzę wszystkim dobrej nocy :)
Jest klimacik. Lubię :)
Z pewnością wraz z nadejściem wiosny rozbudzą się
nasze serca a w nich marzenia:)
Pozdrawiam wiosennie z rozmarzeniem:)
Marek
Piękne to zastygnięcie między niebem i ziemią... Jak i
cały wiersz :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
wraz z wiosną rodzą się w sercach nowe nadzieje i
marzenia...bardzo ładnie poetycko opisane przedwiośnie
:) pozdrawiam :)
Pięęęknie, czas przedwiosenny się przedłuża, ale już
niedługo...
Pozdrawiam
Miazmaty, mgły spowite - jest klimat - nic tylko
marzyć o lepszym. Ładny wiersz.
Bardzo ładny wiersz, z nadzieją w tle, pozdrawiam
wieczornie, Ewo.
:)
Krzemanko, Ty to zawsze potrafisz znaleźć coś
pozytywnego, czego nawet autor sobie nie uświadamia.
Uwielbiam Twoje merytoryczne komentarze i wiele się od
Ciebie uczę. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :))
Urocze przedwiosenne wersy, miło czytać, pozdrawiam
ciepło.
Bardzo dziękuję odwiedzającym za miłe komentarze.
Pozdrawiam Was wiosennie :))