Przegrałem życie
po blisko 4 latach zdecydowałem sie napisać coś nowego. ale muszę to napisać. muszę
Przegrałem swe życie, przegrałem swe
szczęście,
Uciekły wspomnienia gdzieś w przestworzy
dal...
Złość i buta kierowały mną coraz
częściej,
Nie widziałem że za nimi kryje się tylko
żal.
Tamten gwar, tamten śmiech, tamte
rozmowy,
Uciekło to wszystko ot tak, bez oparcia,
Cisza, listy zapomniane i jakiś ból
nowy,
Nie do wyleczenia, nie do rozdarcia.
Stracone dni przypomniały swe
roszczenia,
"Czemuś był taki głupi człowieku?
Ile masz takich bitew jeszcze do
stoczenia,
Nim zażyjesz rozumu gorzkiego leku?"
Słońce nie gaśnie, ono wchodzi w zenit,
Rozjaśnia swym blaskiem tamte miejsca
znaczące,
Nim odejdzie, wszystko w czerwień się
zamieni,
Nadziei to ostatnie iskry płaczące.
Gdziekolwiek się by nie było wspomnienia
bolą,
Dziwny to jest ból, którego nie chce się
leczyć,
Lepiej jest karmić smutnymi chwilami duszę
chorą,
I własnym smutkiem myśli ciche zamęczyć.
Kimkolwiek się jest, jest się tylko
istnieniem,
Obcym dla ludzi, znajomym dla swego
serca,
Tylko ono wie, co się kryje za duszy
cieniem,
I kim jest sumienie- duszy tej morderca.
Czymkolwiek się jest, jest sie nikim w
zasadzie,
Bo kogo to obchodzą rozterki bliźniego?
Twarde są zasady w cywilizacji stadzie,
Ważne są czyny, a nie rozdarte myśli
jego.
Pchajmy więc to życie dalej do przodu,
Niech nami kierują te wspomnienia
bolesne,
I nie wypatrujmy melancholii słońca
zachodu,
Bo nam zbyt szybko przemija to życie
doczesne.
Dziękuję wszystkim którzy przy mnie byli, mnie wspierali,pocieszali, którzy byli szczerzy i wspaniali....a ja o nich zapomniałem...i za to wybaczcie....Dziękuję że jesteście:)
Paweł Wosiak
Komentarze (6)
Źle jest przegrać życie, ale czasem ci, którzy je
wygrali, nie potrafią tego docenić. +
dużo emocji w wierszu -spojrzenie wstecz ,chwila
zastanowienia się nad własnym życiem -rachunek
sumienia-być może to ten moment żeby zmienić coś w
postępowaniu coś co pomoże wejśc na odpowiednie tory
,by dalszą drogę pokonywać już bez błędów ( wiesz gdy
jest nam źle ,gdy potrzebujemy pomocy z kręgu
znajomych i przyjaciół-wielu to
psedoprzyjaciele-prawdziwych zostaje garstka -wiem coś
o tym - dlatego dobrze ,że późno ale im dziękujesz to
ważne ,bo IM zależy na Tobie)-ładny sercem pisany
wiersz
Piekny wiersz, duzo w nim bolu i zalu z przezytego
zycia . Zakonczenie jest jednak pozytywne, dopoki
zyjemy duzo mozna zmienic i dac szanse szczesciu!
Gratuluje!
To jest nam coraz częściej potrzebne-taki rachunek
sumienia,samemu przed sobą!Zobaczyć jeszcze raz nasze
życie i sprawdzić jak to wygląda do oczekiwanych
wcześniej swoich życzeń..Katastrofa - jacy my jesteśmy
mali i jak wielkie i niespełnione nasze marzenia?Teraz
widzimy nasze życie inaczej,ale bez możliwości
jakiejkolwiek naprawy - i choćbyś miał jeszcze raz od
nowa zacząć żyć popełnisz te same błędy-na to nie masz
żadnego wpływu..takie jest życie,a Twój wiersz super
oddaje nie tylko twój stan ducha w swoim wieku,nad tym
musi się każdy kiedyś zastanowić i to tylko wtedy gdy
uzna że coś nie tak się ta karuzela kręci,ale na
zmianę zawsze będzie za późno!Powodzenia
Piękny prawdziwy wiersz napisany od serca.... jestem
pod wrażeniem
Piękna refleksja i szczera wyrzucona w przestrzeń bo
wielu tak mówi ale każde jest inne więc nowe znów
czeka Dobry wiersz emocjonalny rachunek sumienia bo
jest nadzieja inni ludzie Piękny wiersz wrażliwego
serca Brawo! jest pięknie