Przemijanie...

Znasz to uczucie?
Gdy stoisz sam,
na pustym pomoście,
sam jesteś tam.

Wokół wielu ludzi,
robią swoje,
a Ty się męczysz, borykasz,
czasem za dwoje.

Nie wiesz czy dalej iść,
czy sobie odpocząć,
czy może w tafli
jeziora już spocząć.

Czy się poddać,
szybko wskoczyć i utopić,
czy też po deskach
trzaskających swój los tropić.

Czy się nie załamią?
Czy na końcu nie
czeka Cię skok
do wody - w mrok.

Nie poddajesz się jednak,
bez wsparcia przy boku,
dokonujesz pierwszego
i następnego też kroku.

I idziesz samotny
przez pomost ku przeznaczeniu
kiedyś prowadzony
a teraz trochę w cieniu.

I sam musisz przejść,
sam dać radę z wyborami,
nikt nie pomoże,
dążysz własnymi torami.

Będziesz tak szedł,
długo jeszcze, moze nie jeden raz
aż się nie skończy pomost
aż nie nadejdzie końca czas.

autor

sliwunia

Napisany: 2006-11-01 Dodano: 2006-11-01 18:09:01

Ten wiersz przeczytano 908 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie