Przemijanie
Jeszcze wczoraj
ufna i szczęśliwa,
pędziła jak strzała,
beztroską natchniona.
Bose stopy lekko
dotykały ziemi,
życie pełne marzeń
- wszystkie do spełnienia.
Młodzieńczy zapał
zachowała w oczach,
tylko stare nogi
nie potrafią biegać.
Komentarze (5)
Starość to mądrość i rozwaga a nie uroda. We
wszystkich nacjach starsi ludzie byli szanowani.
Cywilizacja śmierci nie szanuje człowieka. To
cywilizacja "złego". Bóg dał wolną wolę. Starość jest
piękna.
Starość się Bogu nie udała:((
bardzo prawdziwy wiersz, daje do myślenia, można
popaść w zadumę-tylko stare nogi
nie potrafią biegać
Hmmm!
Tak sobie myślę o własnym pisaniu - ileż trzeba
napisać gniotów, żeby udało się coś naprawdę dobrego!!
Qrtka! To nie bardzo zachęca do pisania.
Dobra, dobra - żartowałem!
:)))
Poczatek zapowiadal sie dobrze.
Pointa strasznie splaszczyla calosc