Przemijanie
W swym zakątku samotna
W zwiewną szatę ubrana
Słucha śpiewu słowika
I haftuje czas na kanwach
Wieczorem czuje drżenie
serca i zapach tęsknoty
pośród targanych myśli
motyli ciche trzepoty
Których nikt nie słyszy
zbudzonych wspomnieniami
mówi do siebie - następnie
to było a co będzie dalej?
autor
ESTERA60
Dodano: 2007-08-23 11:35:31
Ten wiersz przeczytano 413 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Tak to prawda ...Bardzo pięknie i lirycznie opisana
chwila refleksji że życie płynie,ale bez ciebie
Bardzo pięknie i lirycznie opisana chwila refleksji ze
życie płynie, ale tak jakoś beze mnie? gdzie jest ten
co dopełni je sobą?
Wiersz o samotności, tęsknocie za drugim
sercem...piękne porównania.