Przemijanie
Dlaczego wszystko przemija?
Młodość dojrzewa brutalnie
czy będąc kwiatem wspominasz
to kiełkowanie, wspinanie?
Z roku na rok masz już więcej
wspomnień, doświadczeń, cierpienia
myślisz że takie to ludzkie
trwogę w czekanie zamieniasz.
Obrazy są zamazane
przeszłość odległa, nieważna
patrzysz innymi oczami
nadal w twym sercu tkwi drzazga.
Mądrość życiowa jest gorzka
upadek można przewidzieć
wciąż słuchasz swojego serca
a romantyczność ginie.
Smutne to przemijanie
wiemy zbyt dużo, pragniemy
jednak świadomość zwycięża
mimo to, kochać wciąż chcemy.
Komentarze (8)
przemijanie, faktycznie nie cieszy, ale nie ma co się
takim nastrojom poddawać :-)
Rozważania i to gorzkie...
Wszystko przemija, tylko miłość jest wieczna!
Pozdrawiam!
Bardzo wymowny wiersz... to co nieuniknione w nim
zawarte... pozdrawiam :)
"Smutne to przemijanie" "mimo to, kochać wciąż
chcemy. " Cieplutko pozdrawiam + zostawiam
Pierwszy wers trzeciej zwrotki do poprawki psuje cały
wiersz a jest on dosyć dobry, zastanowiła bym się tez
nad małymi korektami w ostatniej ale nie koniecznie,
pozdrawiam.
To jest taki ładny wiersz mądry i dobrze napisany i
tylko to 'się' w tzeciej strofie i go psuje- proszę
mi wybaczyć, zawyczaj nie wygłaszam takich opinii, ale
to mi tak w oczy wpadło.
Tak prawdziwy, że aż gorzki, ale trudno zaprzeczyć.