'przeminęłło z wiatrem'

długa proza. - farsa rozkręcająca się https://www.youtube.com/watch?v=Y0lsiCp8h2Q

https://www.youtube.com/watch?v=wRZkeAF2Dz0



Pełen podtytuł:

"w witrynie" – farsa i opowiadanie fantatyczne (o tym...)
- jak 'przemineło z wiatrem"

Dance
https://www.youtube.com/watch?v=GIoHp6mr9Vg


Cogito – ergo... - sum. - Anno Domini...

-sum...
??? (00) ???

*******

'Panie! - z zalewu?.. - ta - ryba..."

"no – t - ja..."

"wieloryb?"

"- Sum!!!"


(złowic – to złowić – ale jak skonsumować? - takiego... - cielaka? - to
by trzeba – wesele od razu zrobić.)

"Będzie - ze 250 kilo..."

" – żywej wagi?"

:no - tak będie"

(takie cóś – zjeść... - to jak... - kogel-mogel – zjeść – z kopy pięciu jaj."

(No – ja... - jak z kopy pięciu... - przyszłych (- a niedoszłych...) - perliczek... - albo i - strusi.

- kto wie... - może i mendel...)


"no – ja!
- to naprawdę – duży kogel-mogel. - z tych perliczek. - i jeszcze - na słodko..."

" - ile to cukru będzie trzeba do tego. - o boy!...

- to - jak ci ludzie sobie z tym kiedyś radzili???"


*******

Jestem drobnym śmieciem.
definitywnie. - Tak drobnym – jak ziarenko piasku.


Mam fart: życiowy fart – jestem drobny,
nie przeszkadzam nikomu... - i mam...
(mam dobrą miejscówkę) - na chodniku...
- swoje miejsce na świecie - i swoje
– wiem:

Ludzie – jak psy – upodobniaja się do swojego Pana.

Leżę tu od lat - więc wiem. Życie znam... - i doceniam!... - to
- że...
- wiem - i (że...)

mam fart!

Ten narożnik – to dar – dar losu: tutaj nikomu nie przeszkadzam.

O trzeciej nad ranem – latem, o piatej – zimą – przychodzą – specjaliści:
sprzątajacy.




Mają szczęscie – tak mówią – że jest tu – taka ulica.
I – że chodzą po niej - jak psy – upodobnieni do swoich panów
podzieleni – przydzieleni do swojej rasy
– ludzie
z fantazjami swoimi pięknymi – jak z obrazka – i z obrazkami
tak brzydkimi, jak obrazki od babajagi.

Gdyby nie ta ulica
gdyby nie ci ludzie – strach pomyśleć...
- tak mówią. Bo to – po to tu jest. (ta ulica – i ci ludzie – upodobnieni do – itd.)





żeby – własnie oni – żeby oni – mogli po nich sprzątać – ci specjalisci -
to wszystko, co przeznaczone jest - specjalnie do ich sprzątania.

Bo – gdy by nie – to... - strach pomyśleć – co by robili?

- Bo co mogliby robić?.. - gdyby nie ta ulica. - (i dobrze, że są – ci...
- palący, żujacy – Papierkowicze.)

Oby wiecznie było tu brudno! - bołgosławiona ta
brudna ulica – i ci... - ludzie.

Bo to prawdziwi ludzie... - są! - stworzeni – do tego, żeby śmiecić.
bo stąd się biorą...
- te "pieniędze" czyli zakupy tych sprzątajacych z podstawą zabookowaną na ich ich plastikowych kartach.

To nie jest wcale - tak

jak mówisz
- że wystarzczy taka kartę – mieć.
- O tym – mówili im na szkoleniu.
Nie wystarczy – przylożyc
– żeby mieć – to, co trzeba...
– chlebek bochenkowy – albo...

albo co?...

no – wszystko...
- to wszystko, co jest, co ci potrzene. Bo skąd byś miał?
Tego na ulicy nie znajdziesz. W smietniku
– może – kto to wie?
- ale – nie w ich śmietniku.

I – nie wystrczy mieć kartę – i... - ja!... - przylożyć ją. – Tak
- trzeba jeszcze – posprzątać ulicę, więc dobrze, że jest
– i dobrze, że są ci ludzie
– bo bez nich – no –
bez tych, co śmiecą
– to skąd by to wszystko mieć – ten bochenkowy - albo sojową – albo hybrydową kiełbasę?

No skąd – taką kielbasę mieć?
– z hybrydy?! - od hybrydy?
- nie ma takiej. No
- może z hebrydow
- ale to byłaby - hebrydowa... - czyli – coś – takie całkiem nie to.
Nie ma żadnej hybrydy.
– Hidra
– tak – taka kiedyś podobno była
- w grecji
– ale to było podobno strasznie dawno temu
– i ci grecy – to wcale nie byli grecy
– tylko – to byli... - Staro-Żyni!
- a i - może byli tylko w mitach.
Bo mity – to były na pewno...
- bo o nich – to mówili ci...

ci - Papierkowi?

Nie! - ci Sprzatajacy.

Czyli – ci specjalisci.

Tak.
Mówili – o tym herkulesie.
że on tę hidrę załatwił, chociaz ona taka była, że co łeb jej obetniesz – to on odrastał.

Ten herkules?

Nie! - ten łeb.

a... – Ten odcięty.

tak! - ale...

too?...
– to chyba niemożliwe.

To może tak być
że ktoś zażartowal – a one to na poważnie wzięli – i – poszlo!!!
– do ludzi.
- ja tu bardzo dużo lat leżę - i nigdy i nie widzialem, żeby komuś łeb obcinali – to co ja mogę w temacie tym wiedzieć?

W każdym razie – te wszystkie zakupy - to się ze sprzątania po tych ludziach biorą i robi się dopiero wtedy ta kielbasa – przez przyłożenie. Bo sam plastik – to ci kiełbasy nie zrobi ani nie urodzi – jak kobieta.

Dlatego własnie kobiety sa pod ochroną
- dla funkcji kontrolnej. Tej funkcji –
podobno nikt niewidział – ale – mówia, że na pewno jest. - Ci papierkowi tak mówią. - Żeby kobiety nie rodzily za dużo, bo by było trzeba – straszne dużo kobiet – kontrolować.


A kto by to niby miał robić?

https://www.youtube.com/watch?v=cyt-v4Lss8o &list=RDcyt-v4Lss8o&start_radio=1&rv=cyt-v4 Lss8o&t=35


Skąd tylu – takich rzetelnych wziąć specjalistow? - bo widzisz – te od papierkow – to sobie same z tym poradzą od dziecka, te od sprzątnia – to przecież przeszkoleni byli
– bo w sumie – to da się zrobić nawet łatwo.
Ale – takich rzetelnych wyszkolic do kontroli kobiet, żeby za dużo nie urodzily – to nie jest proste – bo to i nauki medyczne i dietetyka – i technologia żywienia... - i technologia.
Ale to – to też jest w sumie – no... - to się jeszcze jakoś da przeskoczyć - i zrobic takie przeszkolenie. Ale – kursy z rzetelnego kotrolowania – jako przedmot zawodowy i wiodący – to mało który specjalista taką książke napisze. - Chociaż one - te różne ludzie na pewno jakoś pisać potrafią.

No więc tych kobiet nie może być za dużo, żeby nie rodziły za dużo kobiet.

- Jak to?.. - kobiet?...


No - tak to: kobiet - z kobiet.

– Bo w tych urodzonych dzieciach – to tak na pół mnie więcej są przyszle kobiety – bo to nie ma tak, jak w chinach było podobno, że im się tylko ko – nie – jakoś tak, że im się chłopaki rodziły więcej.
- To przecież jakoś trzeba kontrolować - a to – naprawdę – wcale nie jest takie łatwe.
No – a im więcej będą kontolowały – to bardziej się zmęczą.
Wiec po co? Przecież
nie o to chodzi, żeby tych ludzi zamęczć konrolowaniem.

lepiej - i dużo łatwiej zrobić, żeby mniej kobiet bylo do skontrolowania.

Wtedy oni mają krótszy czas pracy – a piniędze - czyli te zakupy – to i tak będa mieli takie same przez przyłożenie karty – tej plastikowej. Bo same to one się nie zrobią – ani się same nie urodzą – te zakupy – te, co się je mają przez przyłożenie karty. Bo samo... - to – no – nic się samo nie zrobi.

Wiadomo!

- i całe szczęscie.

Dzieki bogu, że są te Papierkowe - bo samo – ty by się na pewno nie naśmieciło. - I co?

Co wtedy? - zęby w scianę? - jak? - i jak wtedy życ?

To tylko w starych bajkach – były domy z piernika albo z czekolady...
- ale – to podobno były straszne czasy. - jeśli w ogóle były.

Baby jagi wtedy po lasach bywaly – co to dzieci na łopatach piekly, no – normalnie – do jedzenia, może to i dobre te dziciaki – kto to wie? Ale
- to trzeba umieć spojrzeć takimi oczami dzieciaka, takimi jak wtedy... - Chciałbyś wtedy takim dzieciakiem być, żeby ciebie na tem przykład - taka baba jaga upiekła? - bo ja to nie. Na pewno bym nie chciał. Tak myslę, bo skad ja mogę to wiedziec. - nigdy przeciez takim dzieciakiem nie byłem. - przecież ja jestem ziarenko piasku. - no to jak? - co ja mogę wiedieć. - Nie mogłem być takim dzieciakiem.

A - baby jagi – to były nawet do ludzi podobne tylko z kurzajkami. Okropne! - nie wiem, skąd one się brały, ale – na pewno były. Nie ma cudów – same się – bez nich takie filmy z babajagami...

- Bez babajagow – to się one same - te filmy - nie mogły się same zrobić.
- Ale
podobno – juz zakazali tego filmu do oglądania – i te od papierkow – i ci specjaliści od sprzątania – już takich firmow nie oglądają – i dzieciaki ich – także nie...

bo sstress.

- A co to jest – sstress – to ja ci nawet nie będę opowiadał, bo to jest takie... - że lepiej, żebyś w ogóle nie wiedział.
- I przyjmij – to własnie przyjmij do wiadomosci – Mlody, że nie wszystko musisz dotknąć, żeby wiedzieć, że lepiej nie dotykać. - Podob - noo
– tak kiedyś czasami bywało – albo mogło... - by bywać... (?) - ale - kto wie - kto to wie? - Może i mogło tak być.

Ale kiedyś – to oglądały.
- ale te młode od rzucania papi...errkow – to nie wiedzą. Ale - stare - wiedzą. - bo widzeili. Dobrze, że zakazali – go. Tego filmu. - Po co się bać, jak już babowjagów nie ma – to nieptrzebne już są. - No to po co.

Czy nie wystrczy im tego strachu, że im zabraknie tej ulicy do sprzątania - albo papierków?

Więc niech się ci ludzie do śmiecenia – to niech robią i śmiecą – i te do rzucania tej gumy – niech żuja – i dzięki bogu – żują i rzucają, - ale – to nie jest wszystko takie proste. Bo to trzeba zorganizować tak, żeby byli i ci do rzucania i ci do kontroli, - i żeby za duzo kobiet do skontrolowania nie było, no i te kobiety – jednak – jakieś musza być – więc żeby je skontolować te kobiey do rodzenia tych rzucajacych i tych dosprzątania – czyli tych spesjalistów – to jednak trzeba, żeby te sprzatające miały co sprzątać. - Tak mówią. - Te Sprzątajace. - i Papierkowe.
- no to – musi...


- (że tak musi być.)

Tak mówią
te sprzatajace ludzie... i papierkowe - a głupie to oni nie są.

To nie jest takie proste, żeby to wzystko pospinać - i zapiąć do kupy... - i posprzątać
- i do kupy – razem – narzucać zuzamen – i żeby to znowu - apiat' było wszystko na swoim miejscu – do zrobienia za tydzień – albo - broń boże - żeby nie było w Niedzielę albo na ten przykład – en-pe... - jak dzisiaj - w Boże Narodzenie po południu.

No i te szczotki do zamiatania - miotły – to skąd by je wzięli – po przyłożeniu tej karty – gdyby to wszystko nie było tak doskonale zorganizowane.

- albo na ten przykład – w Święto! - i bez szczotki...

- I co?! - chyłkiem!!!

– albo i w kucki by musieli.

Ale nie muszą – a to ciężko jest - więc dobrze jest, że jest właśnie tak i dlatego te szczotki są. - przez przyłożenie. Ja to wiem – Mak Majster im mowił – tym sprzatającym – brygadzista.

- Mówił im – bo wie, bo na szkolenu - w kucki sprzątał, bez miotły.
i dlatego – bo on to wie – przez przerobienie całego matrialu ze szkolenia – więc pilnuje, żeby miotłami, żeby nie w kucki, żeby się niepotrzebnie nie zamęczyły.

Ale – on tylko – przestrzega, że ciężko, ale - tak przestrzega,
- że one wiedza...
że nie tylko ciężko ale i – dlugo. - i strach
bo jakby co... - to kiedy coś zjeść – kiedy pospać?

- przecież nie przy robocie, nie w pracy – bo jak to tak. Przecież wiadomo, że tak nie można, no – po prostu – nie wolno – bo tak się nie da! – bo jakby tak – (przy robocie – dla przykładu tylko- mowię) - na przykład... – jakby spały – to na leżąco by się musiały na tym chodniku do sprzątania... chyba – no – położyć.
- to jak spod takiego co śpi, to wszystko rzucone do sprzatania – jak spod nich to wszystko posprzątać?

A?! - skąd to wiem?

jak to skąd? - ja tu jestem od lat, bo to moja miejscówka. Leżę - patrzę i widzę. I słyszę. – Bo nie jestem gluchy, jak ten kamien albo pień.
Patrzę i słucham. - bo jestem. - bo myslę! – więc jestem... - tu.
- Więc wiem.

A co było tu wcześniej – to ja też wiem.

- Historie – i to, że – przez samo "h" się ją pisze – to ja także znam. - Opowadał mi jeden... - co tu był – od wcześniej. - tylko gdzieś go wywiało - jak Wiatr kiedyś za duży przyszedl. - Jeży mu było na imię albo jakoś tak - albo Sławomir - jakoś...

Temu wiatrowi?

- nie. - Temu co opowiadał.

Mnie w ten naroznik – szczęśliwie wcisnąłło. - Mówił, wiec wiem.

Kiedyś to bylo jakoś całkiem inaczej. Sklep Królaka tu byl – i witryna. Tak mówil, że – była – WITRYNA. - a ROWERY – stały. - bo – zrozumialem – taka była ta ich natura, ze jedne – były po to, żeby byly (ta witryna) – a drugie były właśnie po to, żeby stać .

i – rowery staly w tej witrynie – co była. Bo była właśnie po to, żeby one – te rowery mogly być tam – i stać.

- nie po to, żeby być. – Żeby stać! - po to one były.

To jasne. Nie tlumcz. Myślący jestem. To przeciez wzystko jest oczywiste, a ty...
ty to mi... - jak temu - jak dla przedszkolaka ciągle.

- ja pare lat już jestem... - tu.

no – dobra – Mlody - dalej... - mogę dalej?

no nie... - Ziarno! (- proszę!..)

Sprawdzam Cie tylko!... - czy nie śpisz... = czy nie przespałeś tych – tutaj trzydziestu lat.

- Stary! - nie pytaj! - do brzegu... - wiosłuj.
- bo korznie tu przez twoje to opowadanie z pytaniami jak do dziecka zapuszczę...
na tym chodniku.

I byly – różne - np . Czerwone. - albo i Czarne były - a drugiego dnia – to mógł stać – Zielony – np. Taki - 'Bobo' albo i bobi mogłby by być - dla dzieci – a ósmego dnia – to jeszcze w innym kolorze - albo kolażówka z cienkimi oponami, co to były w jasnym kolorze – i nie były normalne – tylko szytki się nazywały – i to mógł być – np. Huragan – albo... - no – nie pamietam, ale mowił, że różne bywały... i. - tańsze i droższe – też. - Bo - żeby takie byly. - No i – w tej witrynie - to właśnie było tak. (żeby one – tam – mogły stać)

Bo takie byly czasy, że były - i stały - bo ta witryna jednak po to właśnie była: czerwone i czarne – albo – niebieskie. - i – konicnie... - z kołami – do jezdżenia.

ale to by sie trzeba bylo tego jeżdzenia nauczyć.

A wiadomo, że się nauczyć – to nie tak łatwo – żeby taki tata umiał nauczyć dzieciaka, żeby one te dzieciaki się nauczyly. No bo, żeby umieć - to się trzeba bylo – nauczyć. - A skąd do tego brać – fachowcow – żeby takich tatów – takich prostych tatów nauczyly? - no i tych Fachowców – też bylo trzeba nauczać.

a jak rowery są z kołami do jezdżenia – to jezdżić trzeba.
- i to przecież jasno i wyrażnie bylo powiedziane – żę - że – wiadome...
– od urodzenią... - i ja to wiem.
bo nikt się taki glupi nie urodzil, żeby to nie było jasne.

- wiadomo. - głupupi – stary – glupupi to ja nie jestem.

ale to trzeba umieć. żeby na nich jezd-rzic - skoro tak już musi być.

no – tak. - trzeba umieć! - Stary! - ty przez "er-zet' powiedzialeś.

- Zeby można bylo jeżdzić. - JA!

JA!

- i sluchaj młody – dalej – bo wiesz. - i nie przrywaj. Bo jak jeden mówi – to drugi slucha.

No – jasne – przecież – słu

- Nie przerywaj!

a przecież bylo trzeba - bo rowery były. - No bo jak są rowery – to trzeba jeżdzić – bo skoro one są do jeżdzenia... - no to ja. Tak musi – i powinno tak być – jakiś porządek

przecież! - (ups!...):( ! ..... (uf) sorki. Sorki... - efekt chamburgera:( - no... - zjadlem.
Z majonezem... - za wiela - na zimno. - z Napoleońskim.
BOB!- uf – sorki Stary. - ja też – efekt – fakt – zjadlem – noi – normale – efekt sos-u
- normalnie: hot doga z arabskim

BOB! (łał!) - Ale! - posłucha dalej... - jak bylo...
- bo same to one nie będą jeżdziły. Wiec je zrobili te rowery – z pedałmi.
bo samo – to nic się nie zrobi. no – pedały! - to zobili – właśnie do jezdżenia – żeby nimi – kręcić.


Wiec... - tak. - byla witryna! – t o-raz... - dla rowerów. - i... - 2. musili postawić te rowery. I – podeprzeć (juz - # - 3!0ups!) te rowery – bo – 4. - były po to żeby stały w witrynie – bo...

- V!!! - bo po to była ta witryna!

Ale... - sluchaj mlody
rowery były do jeżdzenia – a nic nie będzie samo - bez nauczenia - jeżdziło. - to nie całość klopotu, ze pedały zrobili nie o-key - niekompatyblilnie - ze się im przód z tylem - tak oni to pomylili - że rowery - do jeżdz (enia) - a każdy pedał - z każdej dwujki - do jezdż (enia). - no - któś tak to wymyslił - że to bylo... (ze to -zupelnie nie moglo stać w tej witrynie - chociaż bylo do stania - razem z damka, kolazówką - albo z takim bobo - albo nawet z takm większym - typu - "bardzo proszę - na ramę - kolezanko")

- no - po prostu - to do kupy razem - nijak nie chciało stać – i nie mogło tak odrabinę dłuzej w tej witrynie. - a było - własnie... do - do stania w calym komplecie! - i w szerokim wachlarzu...

W – Witrynie!


To jasne! - bo po to ona była... (ta witryna)

Ergo! - musieli – po prostu – żeby te rowery jeżdziły – to musieli nauczać i robić te rowery z pedałami - zeby łatwić - to - lewy-prawy – zrobili na - tożie samo.

- bo wiadomo, że taki e -coś, co nie jest na ropę - albo wiatrak - to bez pedałów nie pojedzie. - Czyli – przez tę witryne – to sobie narobli – takiego klopotu i tym ludziom, że lepiej nie mówić.

A nie mogli onne nauczyć tych rowerów - ze skoro są do jeżdzenia... - to żeby one sobie same jeżdziły? - wtedy te pedały by były niepotrzebne - i byłoby od razu łatwiej
- lżej byloby tym ludziom, co to sie musieli nagle wszystkiego nauczyc - a potem to jeszcze musiały kręcic tymi pedałami. - To kiedy się wyspać?

młody! - to mały pikuś.

- wyspać to bysie - ę - jakoś bysie musiały – ale co zrobić z tymi pedalami – skoro one wszystkie już są wymyślone do...

do pedałowania!

Nie! - one są te pedały – do jezdżenia rowerów! - a rowery te były do stania w witrynie i do... (wlaśnie) – one byly wymyslone – te pedaly i i te rowery – że ni cziorta – nijak do przodu albo w tył – żeby na lewo – albo inaczej – jakkolwiek – aby...
- że – ani - pojeżdżić – ani nawet juz - jezdzic się na nich nie dawało.
– chyba ze tak:
jak bocian – z kolanami do tyłu. - no – ale oni na to nie wpadli – na ten pomysł.

To może byłby jaki-s pomysł. - do pojechania.

No – niby tak, to jest oczywiste. - logiczne. - ale – to wcale
nie jest takie proste, to się tylko tak mówi, że już.

I tu się nagle okazało... - że wykryli tego diabła w szczególe. - i to takiego – że w ogóle nieprzewidzianego diabła, co to go wogóle miało nie być.

No – tak! - to nie jest takie proste... - ale – jednak!.. - wykryli.

Bo mówić - to sobie – mozna. - Rozmaicie – że proste. - jak drut, albo jak - jak konstrukcja.
Ale to tylko glupie ludzie tak – p... - tak mowią, że to jest takie proste.

- Bo tą konstrukcję - tego cepa – to wymyslili
bardzo dawno...
- jak jeszcze nikt wtedy o żadnych kacasappach nie słyszał, ani żadnego jeszcze kakcassappapa nie widzieli. Nie mówąc już o zegarkach – marki – no – a jakże (bo jak to mogłoby być inaczej, zeby nie) – "zdielanych w CCCP". - i to były normalne ruskie zegarki, chociaz – jeszcze wtedy – 'zdiełane' – a nie made... - jeszcze wtedy - nie 'madeiny'.

Bo to jest tylko takie - p... (mówienie), ze to jest akie proste, j-ak p!... - albo jak ta konstrukcja CeCeCe-Pa.

zresztą... - p... (mówić - to sobie mozna) - ale – weź to i zrób!!! - Takie CóŚ. - zrób to Sam. - to sie tylko tak mówi, że to jest takie łatwe. - wiadomo, da się zrobić - bo to - wiadomo, że to nie jest jakieś chińskie pismo.

Wiadomo – da się zrobić.

Ale to się tylko tak - mowi... - że kazdy potrafi, że kazdy sobie - może.

- Być może... - nawet bardzo. być może... - Ale nie tu. ( i nie wtedy) – podobno...

i - sam
- to ty – Mlody - tego – to nawet ty (- ni ch-u-chu )– sam! to nawet TY - Mlody - nawet Ty tego nie potrafisz.

- a jak potrafię?!

a jak potrafisz – to se tak zrób...
- no
a jak zrobisz... - to - tomasz. - to póżniej – to masz.
- i wtedy – to ja tez uwierzę, ze Ty to potrafisz. - Tylko – po co?

- po co ci to – taki zegarek na ten przykład - madein taki – po to, żeby go potem – do smietnika? - jak ogryzek z jabłuszka? - taki zega-r-e-czek?..

- a – jezeli to jest zega-erek?.. - taka walentynka – z serduszkiem?.. - taki zegaerek – w złotej kopercie?

Jak pierścionek – z takim kameniami – z takim napisem – prawdziwym – jak love – albo – z tysiacem zer, i gwizdek dla podkrę-eślenia – watosci zegaerka – kochanego – jedynego? - w cenie zlota – na wagę zezlota i wycenionego w iloości żapisanego zaera?!

Tak – o wtedy – on wie...
że to jest bardzo drogi zegarek. - nie – jakissdielany (w cccp) - alby madein ruchla. - buksiak – to jescze zaden żegarek. - ale – byle jak – ale – jakos tam ten czas – pokaże. - bylejak. Ale z wygladem – niedrogi.

- ale - takiego – kiedyś – pożniej juz zwyklego – danego pod komunię – jak składak – algo... - jak laptopa później – dla zazdrosci – zeby pokazać – ze da się... - to takiego
cececepa, albo – madeina... - to jednak trzeba bylo – nakręcic, zeby on – ja!-jakoś chodził, i przeczyścić takiego też czasem potrzeba bylo – i czasem - oliwki jakiejs do pielęgnacji - choćby z konopii. - do przesmarowania, żeby normalnie mógł chodzić, zebyś mógł wiedzieć, która godzina - w warszawie, albo w nowyj jorku albo na dowolnym honoululu. ( i to się pisze – tak jak jest – w atlasie napisane - własnie przez zwykle"H"! - tak samo! - do kladnie – tak! - jak hawaje) – tylko – z wielkiej.
Bo taki zegae... -reczek – to zrobili – nie po tao, ze on tylko jest do cykania... - on jest... - no – wiesz! - bo to nie jest jakiś świerszcz w kominie, tylko trzeba było wiedzieć – i każdy wiedzial – kto go miał, że on ma swoje właściwe – i własne przeznaczenie. - i że on ma swoje miejsce – na świecie... - na ręku – ponad lewym nadgarskiem. że to się – nosi.

tuż – za – tuz obok – na lewym... - przegubię.

(No i wymyślili!.. - buksiaka!)

Ale – tak sobie mysle, bo co ja mam tu innego do roboty, że to się okazało – nie takie proste... - bo oni źle te rowery wymyslili. - i chyba ich tego nie mogli – tych rowerow nauczyc. - bo to się chyba okazało, że to się nie chcialo zgadzac z ich przeznaczenem – bo one jednak były do stania - w tej witrynie - jako własnie - wolno stojące i podparte przeznaczeniem do bycia w podpaciu dla uj! - jez-źż-dz-źż-enia.

- czyli - wykryli, że to jest niezgodne z jaakimkolwiek ich i czegokolwiek - przeznaczniem... - i... - co dalej? Z takom... – fantom?

Bo taki rower – to tak jak wszysko - ta witryna i te pedały - to takie swoje przeznacznie musi mieć. Musialy mieć jajkieś precież swoje prrzeznacznie. Jakieś
- rodzajowe albo... – losowo jakieś - jednostkowe.
Bo to były rowey – przeznaczone do stania - w tej wirynie, ktora mała być – po to żeby mogła być - dla tych rowerów, co byłyz kołami doje=zżźdzź-żenia żeby one mogły stać - w tej witrynie. - bo taka była. - ona – ta witryna - ze swoim przeznacze-tak: przeznaczeeniem? - eniem.! (- tak -z eniem!)

i to dlatego okazało się nie takie proste. Bo te rowery – albo nie chciały, albo nie mogły się tego nauczyć - albo nie było fachowcow – specjalistów do nauczenia tych rowerów. - Bo jakieś fachowce by musialy do tego być – do nauczania takiego malego – 'bo-bo' – inne – do dla 'składaka' - a jeszcze inne – dla jakiegoś – powiedzmy – 'czarnego w trudnym terenie do pracy' – dla doroslych.

A kto miał nauczyć – kolażówkę?

- Królak – nie mial przygotowania z pedagogiki, a Szurkowskego – to oni dopiero później wymyslili – a i tak się to nie udało.

Aaa!

I – to była – straszna kwadratura – tego koła, - "kwadratura" – tak on mi mówił – ten Sławomir a może Jeży – czyli ten, co go wywiało.


No wiec teraz jest o wiele lepiej. - bo nie mają ludzie juz tych wzystkisch problemów.
Przez te rowery.– tak to zrozumialem. - Albo... - przez tę wirynę... - z tymi rowerami.

no i ja też – bo ja przecież myślący jestem. - i – Stary – ty pomyśl – całe to wszystko – takie skomplikowane – i zestaw ty to wszysko do kupy – razem...

vel – zusamen.

A jeszcze – zauważ - że... - plus - pedały. - no... - pedały! - (- Plus!..)
a. – lewy-prawy tożiesamo – i –
b. - te wszystkie wicheistery – i –
c. - śruby z łebami pod klucz i z gwintem

więc...
- Oni zrobili to w bardzo przemyślany – najlepszy sposob.

Zaczeli od witryny, ktora była po to, żeby w niej stały rowery. No - wiec jak zlikwidowały – witryne – to rowery juz byly niepotrzebne – i cały problem zlikwidowal się sam. - to znaczy – nie sam. Bo samo to sie nic nie robi, ani nie likwiduje. - to trzeba było dokładnie przemysleć – od czego zacząć.

tak mysle sobie – dobrze, że te ludzie co mogą sprzatać nie wiedzą chyba, że takie rowery do jeżdznia kiedyś byly – bo by się przecież martwili strasznie. - Bo – gdyby co... - gdyby się takie znowu pojawily – to jezdźic by trzeba na nich bylo, a to nie jest takie proste, kiedy żadne nie wie, jak można to wszystko umieć i zrobić i t ego sie wszystkiego nauczyć.

No i – logiki troczku – po co to wszystko, i do czego ma to wszystko slużyć?
- żeby się bać?

I mieć - taką kupe niepotrzebnej nauki i roboty bez żadnego sensu? - wiec niech im takie glupie pomysly nie przyjda do głowy, żeby taki rower któryś kiedy wymyślił, a nie daj boże – taką przyczynę ludzkiego nieszczescia jak ta witryna, żeby któs mógl cóś takiego wymyśleć dla takich rowerów. - Ja im tego na pewno nigdy – o tych rowerach nie powiem. - Bo po co? - po co? żeby się martwiły? I bały? - na pewno nie. Nie powiem. Jeszcze normalny jestem! bo... - zycie znam: po co im to – takie ludzkie nieszczęscie. - taki rower...
.
Zycie znam!
- naiwaniakow i głupich nie sieją... - a jednak ich nie brakuje, jeszcze by ktory w takie rowywery uwierzył i się w tym wszystkim nie połapał. - albo by się połapał!

(- i złosliwy był - z natury - na ten przyklad)

- a potem to on by się - domagał i mówił... (- i tak by mówił!) - jak zycie znam, że on - takiej witryny na przyklad, że on chce... - na przyklad - na jakiejś – dowolnej – przykłodowo - Poziomowej albo i Poziomkowej ulicy.

dzisiaj to te ludzie – bez tych problemow juz są - mają naprawdę dobrze, wiec nie będę im psuł tego dobrego.

Ten, co tu był od wczesniej – co go wywialo – to był niesamowity opowiadacz. - I fantasta.

Fi ... - fuj(?) - fiu... – fu
!!! - fu-tu-rystą on był.

Slławomir?

Nie!.. - futu...
ro-logistą! - tak. - albo jeży. - albo?... - dwa w jednym. - bo
mogło tak być, ze ktoryś (nio pamiętam) ze był na drugie... - jeży – albo
slawomur.

Że – co??? - na drugigie?.. - to ja jednak tego jeża – jesli mus – to moze bym zjadł

mlody(00) – ciebie co?
porąbało?! - jeszcze pewnie – bycze jaja na przystawkę!

Na drugie imię – moglo mu być!

Jeży...?k...

- jakoś tak.

A opwadał mi – takie głupie historie, ze chyba tylko on mogł je wymyślić, - ale czy ja glupi? - ja glupi nie jestem – i nie we wszystko mu uwierzylem, ale – ciekawie było. - Jak on opowiadał... - W więc można było posłuchać.
Bo co my tu mieli innego do roboty? - sidzeć i patrzeć – i sluchać.
Był czas – to i pogadać mozna bylo. - dopóki można... - więc – on – gadał – a ja – sluchałem...

więc oni – bo my... - (tak) - myślacy przecież my byli – to najpierw... ?

- a poźniej?

Najpierw! (- po kolei)

najpierw... - to niby nic – to te t-rowery zniknęły... - i pojawił się monitor czy telewizor – bo różnie wdług nigo to się mogło nazywać - w tej witrynie. To było takie coś – jak – ni to – ni śmo... - cóś na kształt (- i w podobieństwie) – kołchoźnika.
Fotoplasicon – gratis. - i z przewijaniem – ruch... - przemiana – dzieje się – w czasie.

- ale to zagadnienie – ta kwestia video (tylko inaczej) – ta kwestia - bez wideo – to wczesniej trochu było, a ja później ci powiem w temacie – czyli – innym razem

A w nim – to jakieś takie fantazje się pokazywaly, co to podobno kiedyś byly - albo i nie...

Bo kto kiedy takie tam cudactwa widział w rzeczywistosci. Tylko własnie – w takim telewizorze one mogły być.

No – księzyc, że jest - każdy wie. A jaki jest – to każdy widzi. - Ale że ludzie na tym ksieżycu? - a kto ich tam widział? - wiec takie rożne glupoty tam pokazywali. - i ten wywiany – to ja do końca nie wiem, ale on to chyba czasami - po częsci czasmi - to on chyba sam w to wierzył, co opowiadał.

Naiwniak?

Taki był... - a moze... - moze tak? - naiwny... - on był naiwny.


- jak dziecko? - no – chyba ze taki... musiał chyba być. - bo inaczej – to nie.

Nochyba, ze nie. – nie chcę, ale to trzeba powiedzieć... - po prostu...

młody! - on beł po prostu... - stery i głupi.

- To i pośmiać się czasmi było można.

Przytomny jestem. - Tutaj. – nie na Księzycu. Jestem...
- na Sezamkowej!

Nie tlumcz. - Bo na ksieżycu – to mogł być – i był! - twardowski. - i to – tak... - to jest wiadome od dawna... - ale- nie ty! - ani ten z chorągiewką. (- jasne...)

Ale – czasami to ja mu tłumaczylem – Jurek! - no – Beton! - zastanów się!...

i – na spokojnie. – Ty się zastanów – baby jagi – no – to moze tak. Bo nawet takie do ludzi podobne. To może byly. - ale – ludzie na ksiezycu? - a kto ich tam widzial?
A kto - dziasiaj da glowę , że ten ksiezyc - to nie jest fatamorgana?

.zresztą - to tylko te ludzie – tak mówią. Te - co śmiecą - i te, co sprzatają.

Dziasiaj to ludzie są mądre. - A ja tu od lat – siedzę, patrzę - i wiem. - Bo myślę...

I widzę. - wszystko co tutaj. - i wiem, bo słyszę, co ludzie mówią. Slucham, patrzę – to i wiem. – I – w byle co – to ja już tak łatwo nie uwierzę.


I – ty też – siedź spokojnie - i nie mow za często - 'zawiele' - sluchaj i patrz. Bo młody jesteś.
A ludzie – niektóre ludzie – to naprawde – czasmi mądre bywają. To i czasami – tak mówia, że – mądrego – to i warto posłuchać.

To jest teraz Ulica Sezamkowa. - a kiedyś – jak byly te rowry – to byla Ulica Pokoju. - a pózniej – to była - chyba... – tak! – Wyścigowa. - a jak ten telawizor – to się nazywała - różnie miowili – albo "Zachwytna" - a drugie to mowili, ze to była... - nie – to mówli, ze to są "Aleje Bezwstydności". - ale - dlaczego – od poczatku 'aleje'? - kiedy to była (kiedyś) tylko jedna ulica.

Może jutro – opowiem ci – o tej Besfstydnej i jej mieszkańcach, co to – jak psy – upobniali się do swoich Panów.

Bo wcześniej – to nie byli ludzie – tylko to byly prawdziwe małpy, co się uczłowieczyły przez pracę.
Ale –
(od siebie to wiem...) - najpierw to te małpy musiały zejść z drzewa.


Wiec to nie moglo być ani na pustyni, ani w jakimś – szerokim i szczerym stepie, bo jak by tam – z takiego na przyklad – drzewa – no – z normalnej palmy – jak one by tam - w takim szczerym polu zlazły? - gdy takiej palmy tam by wogóle nie było?

No to – logicznie – to moglo być – no – no nie wiem gdzie, ale - i to nie musiała być wcale palma – i nie musiała być od razu - kokosowa. - Wystarczyłoby – normalne drzewo.

Bo – palma – to dla przykładu – taka – nie wszędzie taka palma może wyrosnąć. No – w stepie – to o na... - nie – ona nie może.

No – tak. Musialaby – jakaś dziwna musiała by być. - i wtedy... to by nie mogła być żadna prawiedlowość – tylko – całkiem by byla – wyjątek (od reguły) albo i taki step.
(wyjątkowy)

tak – od tej – reguły.

Tak – ale - jest taka jedna... - wlaśnie dziwna – mówili – w jednym mieście – ale ona stoi tylko po to, żeby patrzeć, a nie po to żeby z niej złazić. - Zresztą – na pewno nie pozwolą ci żebyś na nia wlazł. - Oni to bardzo dobrze wiedzą - to nie włażą na niom.

Wiedzom to od kazdego małego dziecka, że jak tylko kto chcialby trochę wyżej - to go zaraz - nazad – do dolu zciągną – do tego ich wspólnego kotła, to wiedzą o sobie od dziecka – więc nikt na taką polmę tam nawet nie próbuje włazić. - Na jakięś - K-2 – to – owsem! - może tak, choć to- ho-ho - dużo wyżej. - Bo ona w środku miasta jest a - w srodku miasta - to ludzi jest kupa i żadnemu - wyżej niż jest poziom ulicy - to oni żadnemu z tej warszawy wejść nie pozwolą.

I nie pomoże na to żadna stara bajka o "Mużynku" Bambo.

Ale takie drzwo tam jest. w samym środku miasta.

Na Rondzie... - Pal.m...yyy?..

Na Rądzie de Goulleau!!! - tam.

– kiedys tam biło wszystko z KC! - całe to ich towarzystwo - z siedziby znaczy – a teraz to jest tam – Giełda – no i BGK – i ta Palma. Tam własnie na tym samym rądzie...

- a jednak - stoi.

No – dobrze. - jak katus - potrafi - to i może palma im na rondzie wyrosła. - ale – co z tymi małpami co się w twoim opowiadaniu uczłowieczały?

One się uczłowieczały. - tak – tylko, że nie u mnie.
nie w moim opowiadaniu! – tylko w pracy Engelsa - bo one tam się uczłowieczały – wlasnie przez tę pracę. - Bo to właśnie była taka praca... - " O roli pracy w uczłowieczeniu małpy".

- A. - aaaaa... - No i co?

No i jest – jak widać...
- Tochę się te ludzie – uczłowieczyły. Jakby trochę jednak... - te ludzie...

- A te małpy?

No – niby tak - że to przecież one właśnie.

I to może właśnie jest mój powód, żeby być dobrej myśli. - Taka – przesłanka... - do opty... - tia. - w końcu – to nam i z nami nie było – no i nie jest. - aż tak bardzo źle.

Może i tak. – to jednak jest jakaś przesłanka. Przeciez – jesteśmy – wszyscy jesteśmy – myślące. - To i przecież one przez cały czas także myślą - i pracują – ci papierkowi i ci co sprzątają.

- Bo to jest taka ewolucja... - ta ich praca...

Na wszelki wypadek – jakby co... (żeby nie było, jakby to szlo nie nazbyt) - to nawet dla nich specjalnie wymyslili takiego specjalnego fikołka z radosci, że – jakby co – jakby co się któremu udało... (czyli nie udało zbyt dobrze) - uczłowiczyć – tym do rzuania papierkow albo jakiemu ze sprzątających – to żeby mogli się się glośno ucieszyć – bo to sie wtedy - jak się takie coś przydarzy - to on moze wygrać los na loterii, żeby tego fikolka – fiknąć.

– I wtedy - to on ma zakrzyknac pełna piesią -. że – jest!!! - że jest... - "BINgo!" – i... - bójta się. (albo... - nie bójta) – sytuacyjnie – i – stownie – charakterologicznie. - bo – jak trza – to trza.

- Jeden to nawet wygrał "Warszawiankę' w 1957 r. na licencji Pobiedy. - i do dzisiaj ona stoi - prawie jak nowa - w garażu po blachą...

- jest takie coś!. - albo podobne.

- i ja nawet takiego jednego sz-tona na ulicy znalazłem. - bo jest takie coś, że to można czasami - nawet na ulicy znaleść... - Znalzłem – i mam! - Do dzisiaj...

- I niech mi ktory powie, ze nie! - że tego nie można znależć... - na ulicy. - Ale wtedy...
- to jeszcze nie była – ta - "Sezamkowa".

ja (z małej) – pamietaj Młody, ze - 'ja" z niewielkiej!

Na – ja!– wiadomo,że – 'ja' - z małej litery
- albo? - a może i z niewielkiej - ja togo mam go do dzisiaj - bo nie zagralem - ale jednak - znalazłem! - i mam. - i to się nazywa - miec fart - albo – szczęscie. - mam go do dzisiaj.

- i nich Ci ktoś powie, że nie... - jak to tak!

(- Uś!.)

Bo piniędze - to jeden podobno już miał – a potem – jak już nie miał z nimi tych problemów, co je miał – to mówi, że one nie po to są, żeby ci miały same przynosić to szczęscie, ktore samemu trzeba znaleźć.
Ale – chyba jednak po cóś sensownego one są

lub - mogą być.

Tak – Młody - To nie ich wina, że takie one są - wiec i nie ma co, żeby się na nie głupio gniewać. - Bo samo – to nic czlowekowi szczecia nie przyniesie, jak on tego szczęsia nie umie poszukać.

- :))!!! aaa - (prawda!)

- naa szczęscie! (a-psik!)

na szczęscie!
(tak mi się tylko – jechcacy – kichnęło)


No i ma racje - przerabiał osobiscie... - więc wie...
Że po coś one jdnak chyba są. - Czasmi - po coś bardzo sensownego. - Kto wie...

ale – tak naprawde - do malp powracajac - to kiedyś – to nie musialy być wszystkie - takie same - te małpy...
skoro – są - takie różne... – te drzewa.

No – tak – przeciez tekie – pawiany - albo orangut – albo taki – ko-czko -da... – to są
zupelnie inne historie – albo taka – weeźmieemy na tem przyklad – taka ogoniasta na ten przyklad kapucynka – z ameryki – to przeciez calkiem co innego do złazenia niż dajmu – gorilla-boss albo little-congos albo – makaku...

tak - mło dy! - bo ile drzew – żeby z nich zejść - to tyle by trzeba – kompatybilnych do drzewa sposobow do zejscia – ergo – tyle – odpowiadajacych dla zejscia – sposobow istnienia jakosciowego gatunku małpy. - i to się nazywa – metodyka. - naturalna metodyka przyrodnicza – realizowana przez przystosowanie – kompatybilne.

No – tak! - przecież trzeba było z nich zchodzić – zupelnie – z kazdego inaczej... - Szpecjalizacja! - naturalne przystosowanie – szpeclistyczne – gatunkowo odowiednie...

do rodzaju?

nie – Młody! - nie do rodzaju...

- bo rodzaj... - to my – i odpowednio - kompatybilna do nas – rodzajowo - kobita.
.
To musi – mogla być szpecjalizacja kompatybina gatunkowo i wedlug ich cechy jakosciowej – odpowiednio do gatunku drzewa. - i przez to – te ludzie sa teraz takie różne – wieksze i mniejsze – i takie przysadziste z pośladkami – albo co mają takie szczegolnie dłuższe lub krótsze ręce. - i do dzisiaj są takie! – przez dziedziczenie – chyba – a moze – napewno... - gatunkowe?

ale te rozne kolory – to ja niewiem po co?

Młody – powem ci... - tak do końca - to ja też nie wiem... - może – tak stosownie - i przyrodniczo - na sposób ochrony... - naturalnej – żeby nie bylo ich widać – jak zlażą z tego drzewa te malpy – albo kombinają dopiero – albo – już (kompinują) – jak zejść z tej palmy... - na ten przyklad



Ale – Sluchaj!!!
wroć!...

Młody - jakies drzewa – może zupelnie różne drzewa, żeby z nich zejść - musiały być.
więc... - jenak... - na logikę
– nie na pustyni. Nie w stepie... (tylko) na przykład na jakiejś... - innej

na jakiejś zupełnie innej...
– puszczy...

Może tam, gdzie np. - dzisiaj – podobno jest – Monarchium? - albo Gie-newa – bo podobno takie miejsca różne są – i tam w tych miejscach - podobno na pewno jakieś dzewa są - albo - chyba jednak - kiedyś mogly - albo musialy być. - albo... nie
mogły...

albo ... - albio... – zurrick (- zusamen) – i wszystko... - do kupy. - ale jednak – jakos na pewno było – bo musiało być. - a jak mus – to mus.

(albo – żeś to – franca – Stary?!! – wszystko to do kupy – wymyslił)

NIE!

- podobno – takie drzwa jeszcze sa gdzie indziej. - chocby – jeden - taki był, co mówił, że takich drzew to wszędzie jest pelno - i na biłgorusi... - i - bo taka jest - albo nad amazonką - bo taka - podobno - także jest... - albo byla (- bo nikt takiego kitu by im nie wymyślił i za frico nie sprzedał... że takie cóś)

A - gdzie to? Ta – A....m...a mał -z... - 'ż?onka'?

Niewazne ! - ważniejsze jest to - i tylko to, że takie drzewa - albo są - albo musiały być - a moze jedno i drugie.
Żeby te małpy mogly z nich zejsci i zacząć pracowc, zeby się uczlowieczyć... - to jest (wręcz) – oczywiste! Bo bez pracy – to nie może być nic. - i To mogło być w dowolnym miejscu na świcie. - wszedzie tam... - no – gdzie? - gdzie?.. - tak, to moglo być?.. - tam, gdzie były te drzewa. Na pewno nie na pustyni ani na stepie, - bo nie!

- bo to jest niemożliwe!

Jasne! No – zobacz – to moglo być bardzo dawno temu – na ten przykład - w jakiejś kopalni węgla, albo jak jeszcze takiej kopalni węgla nie bylo. Bo nie zawsze byly kopalnie węgla, bo nie musialy być. Teraz ich nie ma – ale podobno – kiedys takie kopalnie byly. - Wiem, mówił jeden.

- t en Sławomir?

Nie powiem Ci - kto. Bo jak on – okaże się, ze glupoty przez pomyłkę opowiadał – to ja ci nie powem, kto – żebyś się z niego nie smiał.

Ciekawy jestem... - powiedz Młody! - Znasz mnie. Nie będę się śmiał. - Przecież wiesz. - Z-ośliwy nie jestem.
Zresztą
- chyba mnie znasz: nie jestem taki - żeby z nichcącej jakiejś glupoty się śmiać. - Każdemu - jakaś niechcąca głupota może się zdarzyć. Nic w tym śmiesznego.

No to ci powiem: ja to... - sam wymysliłem.

{...} - [???]



-nieee! (- zciemnisz?!) - Młody!.. - no – dobra - ale skąd ty o tym – taki młody – skąd ty o tym wiesz. O tych kopalniach – co podobno kiedyś takie były?

Wykobinowalem sobie kiedyś, że takie kiedyś to chyba musialy być. - dedukcja!

A-aaa! - młody - to ja ci powiem tak – to chyba jest – właśnie – bardzo dobra myśl – ta twoja... - de...? (a!) - e - d... - 'dedukacja'?! - bo (tak!) - ja

ja też – co nieco – wiem:
skoro był taki węgiel – a chyba był – bo do dzisiaj o niem te ludzie jescze, co pamietaja – spiewają te stare piesni.
to tam

pod ziemią musiały być drzewa.

Albo paprocie!

Więc te małpy – bardzo dawno temu – mogły tam z nich zejść – z tych drzew lub paproci - i dlatego tam im zrobli te kopalnie, żeby one te małpy, jak już zeszły z tych drzew...

żeby tam mogły pracować! - rozumiesz?

żeby one się tam mogły - uczłowieczać!!!


- Mogło tak być. Kto wie, mógl być taki plan. A jak był plan – to i mogło się tam tak zrobić. No – nie samo, oczywiscie – tylko z tymi drzewami i z tymi małpami, ktore tam mogly – albo i - musialy tam być. - Bo - samo – to wiadomo – że samo – to nic się nie zrobi.

To włąsnie tak mogło być.

- i tak to wygląda. - Po mojemu... - to tak. (– według mnie...)

Takie cóś – albo bardzo podobna historia - to mówili podobno kiedyś w tym telewizorze. O ktorym Sawomr mi opowiadał.
- a pamięć – to on mial dobrą - bo ze szczerego betnu on był – z prawdziwego. - I to mi wyglada teraz - bardzo prawdziwie – tem bardziej, że Sławoimir – to nie byłżadem śmieć – jak ja, ani żaden – ja... (ja-a k(!)) jaki-ś piasek, ziarno... - jak. - iś - jak - ani jak jaki kamień, ani Papierkowy żaden... czy sprzątajacy – albo inny spec albo szpecjalista... - ja! – tylko on był – z prawdziwego Betonu. To on się nie mógł pomylić.

A jak tu był
ła ta Bewstydna Ulica - i te ludzie z tej Bezwsydnej Ulicy – to ja ci moze jeszcze kiedyś opowiem. - A teraz – śpij, do rana mamy czas:)-S-ss-pokojnie

19-20. 02. 2022 r.

Śpim Mlody!!! - mamy dobrą miejscówke. Żaden wiatr nas z tąd tutaj nie wywieje, - no – śpij! - mówię... - innym razem pogadamy... - ś-pij. – Jutro też jest dzień.

*********

Lit...er... – litrówki?.. - poprawiono - i - (drobne szcze'góły) – poprawiono... - i doprawiono w dnich 20-stym i 21-w-szym. 03(trze -cim) 2022-go r. (oraz 24. 05. 2022 r.)

22. 03. 2022 r. - zatwierdzam. - Autor. (wiosna!) - Panie Sierżancie:)



https://www.youtube.com/watch?v=7haJbo6xHGc

oni - żywe. - jeszczo. 29. 05. 2022 r.

tunguzy? --- (i ewenki...) - da. - (?)


(.)(!)(.) liubov:

https://www.youtube.com/watch?v=7haJbo6xHGc

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2021-05-24 Dodano: 2022-05-24 17:58:37

Ten wiersz przeczytano 1417 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Farsa Klimat Wesoły Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie