Przenikanie
Pochwaliłem niebo przed zachodem słońca,
myśląc, że nie zdoła niczym mnie
zaskoczyć,
a dostrzegłem gwiazdę pośród ciemnej
nocy,
by się stała tchnieniem dla duchowych
doznań.
Oślepiony blaskiem wschodzącego piękna,
wpadłem przyciągany w konstelację –
Ryby;
żeby nie przypadek, pewnie nadal śniłbym
o tej, która wspólną drogę nam
rozświetla.
Ciemność już niestraszna, zmierza ku
świtaniu,
gdy jak cichy złodziej kradnę cząstki
ciebie,
by poskładać całość – choć nie jestem
pewien,
czy też nie zagaśniesz, zanim księżyc
wstanie.
Dźwigam spory bagaż nocnych oczekiwań,
z trwogą wypatrując pierwszych oznak
brzasku,
by nie przyćmił uczuć – znów nie mogąc
zasnąć,
zgłębiam tajemnicę, którą w sobie
skrywasz.
Czuję przenikanie jakże różnych światów,
zagubionych w próżni między
codziennością
a chwilami szczęścia – w przestrzeń się
unoszą,
by zbudować pałac na marzeniach z
piasku.
abandon
Komentarze (47)
Komentarz do Twojego wierszyka, przez pomyłkę
wylądował tu :)
Dziękuję za czytanie.
Wróg reakcji i jarmułki,
oratorski głos Gomółki :)
Piękny, nasrojowy wiersz - z bardzo ladną sylagistyką
i świetnym rymem.Podoba się:)
przesylam pozdrowienia:)
Dziękuję wszystkim za czas poświęcony i wyrażenie
podobania, pewnie na wyrost, ale z gustami się nie
dyskutuje :)
BordoBlues, widocznie moje wierszowanie jest ulotne, a
poważnie mówiąc, też pamiętam Twoje wiersze, ostatnie
też i tym bardziej potrafię je docenić, co nie da się
ukryć :)
Niestety nie jestem stały w uczuciach i może dlatego
przydługie przerwy, przynajmniej nie dam się sobą
znudzić ;)
Pozdrawiam.
wyleciałeś z pamięci. ale przeczytałem sobie Twoje
wiersze sprzed prawie dwóch lat i ... przypomniałem
sobie, zwłaszcza ten z "pięcioma" wersami w strofie,
zwłaszcza, że są tam moje komentarze.
Miło, że wróciłeś :)
w chwilach jak ta, urojonego bezsensu szukam alibi na
zburzony zamek z piasku.
Każdy szuka bez wyjątku, jest tą chwilą w tych
słowach.
dobry wiersz
Pozdrawiam
Poetycko płyniesz... pozdrawiam serdecznie.
Przeczytałem z wielkim zainteresowaniem zarówno pod
względem tematycznym jak i kompozycyjnym. Dobre rymy
okalające, oprócz może jednego. Pióro godne Beja.
Pozdrawiam Abandon.
Podoba się.
Pozdrawiam.
klimatyczny wiersz,,pozdrawiam:)
"Ciemność już niestraszna, zmierza ku świtaniu" -
ekstra-:) Świetna całość, pozdrawiam-:)
I TO JEST WIERSZ!!-zresztą jak wszystkie Twoje aż się
chce czytać...pisz bo masz ogromny dar- uwielbiam
takie wiersze.Pozdrawiam.
Piękna poezja zachwyca. Dawno nie czytałam Twoich
wierszy. Odnalazłam cząstkę siebie. Pozdrawiam :)
Mnie się podoba, dobrze się czyta. :)
czuć magię.