Przesłanie
to stary wiersz, ale często do niego wracam...
Gdy kiedyś będę narzekała,
jaka to jestem nieszczęśliwa,
to wtedy mi przypomnij Panie,
że innym w życiu gorzej bywa.
I postaw, proszę mi na drodze
choćby człowieka bezdomnego,
czy dziecko chore na białaczkę
z matką, co pyta wciąż - dlaczego?
Kiedy się będę użalała,
ubolewając nad złym losem,
to wtedy przywróć mi pokorę
i przemów do mnie ludzkim głosem
kogoś, kto żyje w ciągłym mroku
choć słońce blaskiem wzrok poraża
i daj usłyszeć szept modlitwy
łkającej wdowy spod ołtarza.
A gdy zapłaczę znów nad sobą,
bo mnie przygniecie kamień zdarzeń –
to wtedy postaw mi przed oczy
Oświęcim, Katyń i...cmentarze.
Jeśli nic do mnie nie przemówi,
wtedy pokutę zadaj Panie
i mi przypomnij o tym wierszu,
wszak w nim od Ciebie jest p r z e s ł a n
i e.
Komentarze (50)
Widzę,że to wiersz sprzed 4 lat.
przyznaję,że zrobił na mnie duże wrażenie.Wszyscy
powinniśmy się pod nim podpisać.Wszyscy,którzy myślą i
rozumieją tak jak Ty.
Szacunek i pozdrowienia.
bardzo mi się podoba wiersz, pięknie o tym piszesz,
żeby szczęśliwym być trzeba zauważyć dookoła nas życie
tych wielu i wiele zdarzeń dobrych i złych,
E_j są ludzie i są serca,
Miłego dzionka
Piękny, pełen pokory wiersz-modlitwa:)))
Dobrze że wracasz do niego, bo jest piękny!
Pozdrawiam milutko:)
Warto przeczytać i zapamiętać.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam :)
Przecudny wiersz. Daje do myślenia . zatrzymał mnie .
Pozdrawiam
Jestem pod wrażeniem.
Przesłanie, do którego będę wracać.
Pozdrawiam
Piękne przeslanie
Osoba ciepła, taka jak ty, zauważy cierpiącego,
bezdomnego..., ale jakoś dziwnie na tym świecie plecie
się, że rządzą nim ci, którzy nie zauważają... Ciekawy
wiersz; każdy wpisuje pod nim refleksję... Pozdrawiam
Cię Ewo. :)
piekny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Chciałoby się, by cierpienia w świecie ja najmniej
było..
Jak sugeruje Autorka zamiast medytować nad własnym
może trzeba zabrać go trochę innym?
Taki paradoks, im go więcej zabierzemy innym, tym mamy
go mniej...
Pozdrawiam :)
tak wiele pytań w naszym życiu z przesłaniem do Boga
- bardzo obrazowa refleksja i poetycka
Wspaniały ten wiersz. Taki realny i prawdziwy.
Potrzebne są nam w życiu takie chwile kiedy Ktoś nami
porządnie zatrzęsie.
Często będę do niego wracać.
Świetny!
Warto wracać do czegoś, co jest wartościowe i godne
uwagi.
Pozdrawiam:)
pieknie