prześnienie
Zniewolony słodkim bytem, postawiony ponad
niebem
Prześwietlając serca promień, zapętliłem
się o Ciebie
Najpierw nic, ledwie pół słowa, oddech nie
pocieniowany
I stopiłem się ze światłem, jak wiatr w
błękit zaplątany
Już Cię chciałem dłonią schwycić, oczarować
i zachować
Lecz tyś była mgłą, wspomnieniem
Cóż mam z tego wyczarować............
16.08.2010
Komentarze (9)
Ładnie napisany, przyjemnie się czyta. Pozdrawiam:)
ulotna miłosc ...a serce tęskni...pozdrawiam
Ślicznie, ale smutno... czyżby tylko tyle ? drogi
Wojtku, nareszcie zaś zawitałeś, tak się cieszę i
gorąco Cię pozdrawiam , masz rację co do mojej prozy..
:)))))
witaj, przyjemny, ciepły wiersz. szkoda, że to tylko
mgła. pozdrawiam.
Ciepły wierszyk.Przeczytałam z przyjemnością.
,,zapętliłem się o Ciebie"- super! Pozdrawiam!
wspomnienia, melancholia i ciepło - to trzy nurty
miłości peela wynurzające się z wiersza. jestem na
TAK.
serce krzyczy ...ładnie ...pozdrawiam
wspomnienie to mgła z ładunkiem uczuć i zawsze w sercu
zachwycenie i tego dalej szukamy w innych:)Piękne
westchnienie duszy i serca Pozdrawiam