PRZESTRZEŃ
są w oczach sny, których nie rozumiem
kolory, które trudno określić
istnieje wszechświat
serce nie jest rozumem
odgłosy są balsamiczną ciszą duszy
ciało i ja - kurtyna i jaźń
energia przyszłości wpływa do żył
gdzie pył, jest pyłem kosmicznym
niezliczone planety kwitną ludźmi
niewielu zaledwie rozumie,
że jest pąkiem najczystszej istoty
autor
Gosia 22
Dodano: 2010-09-28 12:39:28
Ten wiersz przeczytano 895 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
"..niezliczone planety kwitną ludźmi.." - tak
bojaźliwe określenie, ileż to ludzi koczuje, pracuje,
oddycha w tym wszechświecie - nie wiadomo. Pozdrawiam.
/+/