Przez oko Judasza

Pod drzwiami stoi, lecz nie zapuka.
Czego się boi i czego tu szuka?
Wzrok ma jakiś rozbiegany
Obejmuje nim wszystkie po kolei ściany...
Drżą obie dłonie, pulsują skronie,
Kwiatów pęk w garści gniecie
Pod pachą czekoladki jakgdyby w komplecie...
-"Cóż to za męki i strach wielki nastał!
Lepiej byłoby gdybym jej nie zastał!"
- szepcze pod nosem jakby zaklęcie...
Nagle odwrócił się zwinnie na pięcie
I uciekł niczym spłoszona ptaszyna
Nim się zorientowałam, że działać zaczyna...
Aż strach pomyśleć... gdybym go wpuściła?
......................................... Dobrze się stało! W głowie się nie mieści
Taki adorator od siedmiu boleści!

:)

autor

Jeasmar

Dodano: 2009-01-06 19:43:46

Ten wiersz przeczytano 878 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie