Przez pryzmat retrospekcji
"Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach."
Pamiętam miłość w oczach rodziców
gdy popełniałam kolejne błędy
i jako krnąbrna młoda pannica
szukałam własnej życiowej drogi
Pamiętam miłość w oczu błękicie
gdy ślubowałeś że aż po kres
i wciąż w nich widzę
po wielu latach to coś
co życiu nadaje sens
Pamiętam małe kruche istotki
które tuliłam do drżącej piersi
i to uczucie niepowtarzalne
co dech zapiera
czyni świat pięknym
Pamiętam góry, skały, jeziora
od Tatr po piaski bałtyckich plaż
wulkan i kanion pustynny piach
błogostan w słońcu
gdzieś pod palmami
i oceanów gościnnych brzeg
dech zapierały rajskie widoki
ach, móc tam wrócić
choć jeden raz…
Pamiętam jeszcze to co się kryje
w ciemnym znaczonym bólem zakątku
nie chcę tam zerkać
chcę zapamiętać tylko te chwile
z łzą szczęścia w oku
Dla was tu byłam najbliżsi moi
czas się pożegnać i ruszać dalej
nie płaczcie po mnie
bo moja miłość nawet po śmierci
z wami zostanie!
fatamorgana7
Komentarze (45)
Małgosiu, przepiękny i poruszający wiersz napisałaś
Jedynie ostatnie wersy są bardzo smutne i niepokojące
:(
Na pożegnanie nie czas. Póki co żyj i ciesz się
życiem Twórz nowe wspaniałe wiersze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Nie snując domysłów "co autorka miała na myśli",
wzruszona refleksyjnym wierszem pozdrawiam serdecznie.
Piękny wiersz... puenta jednak niepokojąca.
Pozdrawiam serdecznie
Witam kolejnych moich znajomych po piórze :) Dziękuję
za miłe słowa.
U mnie, póki co, wszystko OK :)
Wandziu, Nureczko, Najko, Olu, Kropelko, Teresko,
Skoruso, Robercie - pozdrawiam serdecznie :)
Trochę się zaniepokoiłem wymową wiersza może
niepotrzebnie?
...powiało smutkiem...pozdrawiam
Przepiękne wspomnienia Małgosiu, każdy z nas ma lepsze
i gorsze dni...musimy się pozbierać i żyć, bo życie
mamy jedno i warto doczekać jutra, które może być
bardziej słoneczne od tego które minęło. Serdeczności
Małgosiu, trzymaj się :)
Piękny wiersz Małgosiu... Pozdrawiam ciepło :)
Jeśli to tylko dół pisz, takie wiersze one są dobre na
od stresowanie?
Małgosiu, jeśli jest to, co myślę to przytulam mocno,
czasami na pewne sprawy nie mamy wypływu. Ostatnia
zwrotka jest bardzo sugestywna...Chcę się mylić...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech śle, Ola:)
Piękny wiersz Małgosiu,chociaż w puencie smutkiem
powiało...pozdrawiam ciepło.
Z tego opisu wspomnień bije jakiś niepokój, ponieważ
ostatnie wersy przedstawiłaś w formie pożegnania.
Wiersz porusza. Życzę Ci jeszcze wiele chwil
zapierających dech w piersiach.
Pozdrawiam ciepło :)
Poruszający, piękny wiersz, wracałam tu już parę razy.
Budzi zaniepokojoną akceptację. Pozdrawiam serdecznie
:)
Dziękuję Asie, bardzo mi miło.
Pozdrawiam :)
cudowny, wzruszający wiersz
Widzisz Grażynko, nie wszystko i mam często strasznego
doła, wtedy powstają takie wiersze :(