Przeżytek
Kto nam odda wczorajsze cienie,
kiedy lekkim krokiem trafialiśmy w
kałuże,
malutcy, a wielcy na przyszłość,
podskokiem
zdążaliśmy, góry zdobywać przeróżne.
Wiatr w kieszeniach pogrywał wesoło,
z dziurami, a w świat popychał nieznany,
raz ugryzione jabłko posmakowało na
zawsze,
potem miało być lekiem na wszystkie
rany.
Czy pamiętasz pierwszą wiosenną burzę,
kiedy z gradobiciem słów potargałeś jutro,
ale jako Romeo znalazłeś na chmurze
Julię bez balkonu, rozmarzoną, smutną.
Kto nam odda lustra, w których topiliśmy
młodość?
Cóż, że dziur już nie ma, kieszenie
poszyte,
na plastikowe karty, co w świat są
przepustką,
a reszta... reszta to przeżytek.
autor
marcepani
Dodano: 2015-05-13 21:32:46
Ten wiersz przeczytano 2173 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
jakaś nostalgia bejowa, Piotr o barach mlecznych, Ty o
młodości bajecznej... podoba się, szczególnie Julia
bez balkonu, na chmurze:)
Refleksyjnie :)Pozdrawiam
Pięknie refleksyjnie z nutą nostalgi:) Pozdrawiam z
uśmiechem:)
Wiatr w kieszeniach pogrywał wesoło,
z dziurami, a w świat popychał nieznany,...
mój przyjaciel wiatr i niezapomniane wspomnienia
pozdrawiam
ładnie :)
:)
https://www.youtube.com/watch?v=gymRAZx9Z1o&index=7&li
st=RD8bBZu4m3wqs
Póki są wspomnienia i sentyment - to nie przeżytek.
Podoba...
Bardzo ładnie. Reszta to przeżytek. Dobranoc
Ładnie, z nostalgią:)
Piękna nostalgia.Przypomniałaś mi piosenkę -
"Tych lat nie odda nikt".
Pozdrawiam serdecznie:)
moja znajoma Czeszka by powiedziała:
- to se ne wrati:(
pozdrawiam pięknie:)
+ :)
Plastikowe karty - 666 w Apokalipsie +)
Fajny wiersz.
Pozdrawiam (:-)}