Przy drzewie figowym

Nietuzinkowe rozwazania.
Pozdrawiam:)

Żyjmy tak jak chcemy, miejmy swoje zdanie i nie
wstydźmy się je głosić,po czynach nas poznacie... Tak
staram się żyć i taki morał wyciągam z tego wiersza. A
wiara powinna być indywidualną sprawą każdego
człowieka. Moim zdaniem Siła Wyższa- Bóg rozmawia z
nami tylko indywidualnie. Tłum go w ogóle nie
interesuje. Ja tak robię i dziękuję za wszystko co
otrzymałem. Staram się o nic go nie prosić.
Nacierpiałem się w życiu bardzo wiele ale z własnej
winy. Ale dostałem szansę na w miarę dobre życie to z
niej korzystam...
Fajny, trudny wiersz...
Pozdrawiam. Fajnego wieczoru...

bardzo fajny wiersz:) pozdrawiam serdecznie

Halina napisała chyba wszystko, my urodzeni na mrozie
dostaniemy udaru...
Buddę źle odbieram, ale wiem, że u niego liczy się
spokój i harmonia, a tego u nas brak

Dlaczego Budda, Ty jesteś innego wyznania? Pozdrawiam
:)

Witaj Mirabellko. Ciekawe rozwazania w cieniu figowego
drzewa... pomyslalam o figowym listku... ale ja wiem,
ze peelka ma nieposkromiona chcec do zycia wedlug
wlasnych wzorcow... slucha siebie, swojego wnetrza i w
rytm uderzen serca siega po szczescie a wszystkie
nauki o tym ze cierpienie hartuje ... ech... tak pod
prad jest najprawdziwiej... Moc serdecznosci
Mirabellko.

agarom wszystkie mosty za soba spalil i ma swiety
spokój, poniewaz mysle ze czasami trzeba zamilknac by
zostac wysluchanym, pozdrawiam

Nie wiem co mam powiedzieć
o tym wierszu, stanowiącym
swoistą walkę bohaterki
z samą sobą.
Wielowątkowość tego tekstu
wyłania wiele możliwych inter-
pretacji. Dla głębszej oceny
tego typu wiersza, brak mi
kompetencji i poetyckiej wiedzy.
Mogę jednak powiedzieć, że nieco
razi pierwsze słowo
pierwszego wersu drugiej strofy.
Miłego dnia Mirabello.

Dojrzałość płynie z tego wiersza. Po prostu trzeba się
wczytać :))
Pozdrawiam serdecznie Bogno pa :))

Trafnie marcepani - dziekuje ci za wgląd i zrozumienie
, pieknie pozdrawiam .Zycze spokoju na cały dzien

ciekawe rozważania, wciągające.

bardzo mi się podoba ten wiersz, bardzo, bardzo -
akurat posłuchałam sobie:
https://www.youtube.com/watch?v=GXR9emyoJlA

Trudny wiersz Mirabello. Pierwsze co mi się luźnym
skojarzeniem nasuwa, to ideał harmonii wewn. i tej ze
śwaitem w pryzmacie ludzkiej natury, może naszych
korzeni, ktre nas ukształtowały.
Nie wiem, ale wiersz wciąga w rozważania i to lubię.
Pozdrawiam :)

Ciekawy przekaz! Pozdrawiam!

Wysłanników wielu, żniwa obfite to i przyszłe plony
będą okazałe...a my urodzeni na mrozie..dostaniemy
udaru religijnego...pozdrawiam ciepło