Przybędę
kobiecie przy której łatwiej żyć i która zawsze częstuje uśmiechem.
Gdziem nie był moja droga tam ja głowę
psował
po czemuż to Waćpani ze mną tutaj nie
ma.
Juże kraj swój przemiły w strofach
namalował
i Ciebie w moim sercu jakobyś królowa.
Ilem oczu wypatrzył w leśnych duktach
głębi
ilem uszu nastawiał końskich kopyt
tentem.
I acz słowa jakoby bełchem do mnie płyną
nijak nie wiem co czynić by zażyć
tęsknotę.
Aboś mój los tułaczy w Twoje rzuci
strony
i acz ciężkie termina, na rubieży stanę.
A choćby ćma nastała w reszty ruszę
drogi,
łacny Twoich Waćpani ucałować dłoni.
autor
kaczor 100
Dodano: 2016-10-09 11:42:42
Ten wiersz przeczytano 2588 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
Podpisuje sie pod komentarzem anna.
ps
Za literka... w ...masz kropke, zapewne przez
pomylke.
uroczy romantyczny w pięknym stylu napisany -
brawo:-)
pozdrawiam
historia w poezji zawsze na fali
Pozdrawiam serdecznie
ładny...taki starodawny styl romantyczny, niczym
mickiewiczowski
i jeszcze napisz, że będziesz sławił imię swojej
białogłowy w świecie szerokim, jak to w filmie
"Krzyżacy" bywało :) Fajnie :)
Przybywaj zacny rycerzu serc niewieścich .. +++
Styl retro w Twoim wykonaniu
jest piękny przeszłością,
ale równie piękny
w teraźniejszości.
Miłej niedzieli:}
Romantyzm w pełnej krasie ze słownictwem i stylem
wypowiadania się. Warto powrócić w tamten klimat.
Cudny styl i treść, Waćpanie Kaczorku:)
Do romantyzmu świetnie dobrany język i styl ... super
:)