Przydrożna kapliczka

Wśród drzew zmarzniętych
śniących o wiosennej zieleni
stoi przydrożna kapliczka z kamieni.
Głazy już prawie lodem obrosły,
lecz promienieją światłem miłości.

W przydrożnej kapliczce króluje Maryja,
Różaniec święty Jej ręce owija,
sukienka lśni niczym zorza,
stoi samotna wśród szkieletów drzew Matka Boża.

Nagle w marcowy,cichy ranek
słychać śmiech kilku koleżanek.
Biegły do szkoły krótszą drogą,
bo przecież spóznić się nie mogą.

Stanęły wszystkie przy kapliczce
gdyż zobaczyły Panią w bieli.
Na Jej policzkach przysiadł blask szronu,
u stóp zaś skrzył się i światłem mienił.
Zdumione patrzą w twarz Maryi
i zachwycone Jej cudną pięknością
stoją tak,a usta same zaczęły
"Zdrowaś Maryja" szeptać z miłością.

Niosą się słowa"Zdrowaś Maryja"
wśród śpiących drzew,marzących o zieleni,
gdzie dotąd stała przydrożna kapliczka
samotna,wzniesiona z polnych kamieni.

Nie omijajcie przydrożnych kapliczek. One są częścią naszej wiary.

autor

Pawlus

Napisany: 2006-03-04 Dodano: 2006-03-05 10:33:05

Ten wiersz przeczytano 4914 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie