Przydrożne kapliczki
Wciąż trwają przydrożne kapliczki
wśród łanów pszenicy i żyta,
jak wiary niezłomne strażniczki.
W nich drzemie historia ukryta.
Wtopiły się w wiejskie pejzaże
krzyże i świątki drewniane.
Figurki, wotywne ołtarze,
z polnego kamienia ciosane.
Od nieszczęść chroniły człowieka,
wątpiącym nadzieję dawały.
W potrzebie stwarzały opiekę
i prośby pokorne spełniały.
Dziś wiele się zmienia w kulturze,
i życie się nasze wciąż zmienia,
lecz perły pokryte kurzem,
ocalmy od zapomnienia.

jlewan


Komentarze (32)
Wiersz godny przeczytania i zapamiętania.
Serdecznie pozdrawiam :)
To prawda, że one wciąż trwają,
nie tylko przy drodze, bywa, że i w cieniu starych
kamienic możemy je zobaczyć.
Pozdrawiam serdecznie:)
Romantycznie i urzekająco :) Pozdrawiam serdecznie +++
Wpadam ponownie aby powiedzieć dzień dobry :)
takie perły trzeba ocalić od zapomnienia pięknie
napisałeś
serdecznie pozdrawiam
skoro ładne i też czymś więcej błyszczące
Ciekawie o upływającym czasie i zmianach jakie
zachodzą w społeczeństwie.
Pozdrawiam serdecznie.
Już sam tytuł jest taki sielski i przyjazny.
Najlepszego Józek.
Zagłębiamy*
Bardzo ładnie i w temacie, i w formie. Zwracamy się
bardziej w technologii - niż w aspektach ducha...
Tymczasem... natura pokazuje jaki malutki jest
człowiek - i dlatego wiersz stanowi bardzo dobry
apel.
ciekawy temat - są te symbole ludzkiej nadziei i
wiary - brawo
dobry apel ...ocalmy bo tak niewiele ich już zostało
a towarzyszyły kiedyś wszystkim wydarzeniom i były w
poszanowaniu:-)
pozdrawiam:-0
Witaj,
bardzo piękny temat i wdzięczny; te symbole ludzkiej
nadziei i wiary.
Jeśli los Cie kiedyś skieruje na drogę /nie znam
numeracji/ między Pakością a Barcinem to popatrz czy
przy drodze /obok dawnego PGR-u/ Piechcin stoi taka
piękna 'Pani Nasza' przy której odbywały się pełne
misterii nabożeństwa majowe.
Ach te sentymentalne wspomnienia - lubię je i cenię.
Miłych dni lata.
Serdecznie pozdrawiam.
Szlachetne wezwanie dobrze napisane.
Pozdrawiam serdecznie życząc miłego dnia :)
Dobre przesłanie, przydrożne kapliczki to zaśniedziałe
perły naszej kultury, dbajmy o nie żeby świeciły
pełnią blasku... wiersz mi się podoba, pozdrawiam
serdecznie