Przygasłe słońce

M.G

I niby oddana bezkresnie
u stóp twej woli
wszystko zmierza w dobrą stronę
nim wzejdzie przygasłe słońce .

Uśmiechniesz się ostatni raz
by popatrzeć na jej utraconą twarz
przekonaj się jak łatwo jest tracić
cienka linia by przepadło wszystko

I walczysz jak lew by znów być przyniej
wiesz , że masz prawo jak każdy do błędu
lecz ona tego poprostu niechce zrozumieć
popadasz z miłości w nienawiść

Dumasz nad ponurą rzeczywistością
oddajesz się smutnej chwili
przekroczysz czas powrotu
a twe słońce wzejdzie kolejny raz .

autor

Delvier

Napisany: 2007-01-01 Dodano: 2007-05-22 22:33:59

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie