Przygoda wagonowa

Z cyklu kawały z brodą w wersji rymowanej.

Pociąg po torach dziarsko mknie, lecz podróż szalenie się dłuży.
Zacina w okna drobny deszcz, więc babcię sen powoli nuży.
Ktoś ciągle w okno gapi się, inny kryminał zaś kartkuje,
a dziadek pajdę z szynka je i siwe wąsy oblizuje.

W trzecim przedziale nudząc się, czekali swej końcowej stacji
matka wraz z córką, kształtne dość i dwóch facetów w delegacji.
Lecz nagle strach ich zmysły ściął, tak określiło by to wielu,
gdyż wokół ciemno stało się, bo pociąg wjechał do tunelu.

W tle łomotania kół o stal, dosłyszeć jednak można było
cmoknięcie, a następnie strzał, zwyczajny z liścia, prosto w ryło.
Gdy tunel wreszcie skończył się, matka na córkę popatrzyła
i z dumą pomyślała że, „moja krew płynie w twoich żyłach.

Miodu spróbować pewnie chciał, któryś z tych motyli z odzysku,
lecz moja Gosia skromna jest i klient zarobił po pysku”.
Córka na matkę patrzy się, myśląc, „stara się wciąż podoba,
jednak amator pecha miał i dziarsko zebrał prosto w dzioba.

Choć cztery dychy z górką ma i z ojcem kłócą się bez przerwy,
to dalej wierna jemu jest i wciąż jej nie brakuje werwy”.
Pierwszy facet myśli z lękiem. „Okrutne tu się cuda dzieją.
Tamten sobie pocałował, no a mnie po pysku leją.”

Drugi zaś kombinuje tak. „Gdy się znów pociąg w tunel wtoczy,
to w druga rękę cmoknę się i znów go strzelę między oczy.”
Nagle inercja czmycha precz, podróż minęła ekspresowo.
Żeby w pociągu nudę zwieść, wystarczy czasem ruszyć głową.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2023-03-23 Dodano: 2023-03-23 23:03:42

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie