PRZYJACIELE
Gdy Was poznałam pomyślałam sobie
Co ja tu właściwie robie?
Jednak im dłużej z Wami przebywałam
Tym bardziej Was kochałam
Myślałam ze mogę Wam ufać
Lecz bardzo się pomyliłam
I serce tym samym swoje zraniłam
Wszyscy mnie skrzywdziliście
Pokaz swoich umiejętności daliście
A tak bardzo chciałam w końcu uwierzyć
Że na tym świecie jest jeszcze ktoś
Ktoś, komu można Wierzyc
Komu można zaufać bez granic
Nie martwiąc się już o nic
Komu można oddać całego siebie
Dla kogo warto się poświęcić
A on w zamian kocha ciebie
Kocha i szanuje
Przyjaźń wzajemną z Tobą buduje
Ale nie…
Nie ma już takich ludzi
Nie ma przyjaźni
Nie ma zaufania
Już nigdy więcej nikomu nie zaufam
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.