przyjaciele

czasem tak bardzo boli...

J znów uciekli w czerń
w przebiegłość nieporadną
Dostrzegłem to...
Pochodnie mieli zgaszne
Nim blady świt ich dogoni
będą już daleko...

Zostały tylko wspomnienia
tych chwil namalowanych
farbami mojej duszy
Wszystko odleciało...
Choć czasem byłem twardy
Dawałem również serce

Widzieli to przez palce
I nie krzyczałem wtedy
by przyszli i wzieli mnię za ręke

Bałem się
... zwyczajnie

Nie ma ich już wcale
bo może tak i lepiej
Strach gdzieś w końcie zasnął
A ja tak wcześnie wstałem...

Ranek chłodem przejmującym
zadał mi pytanie:
Kochać trzeba mocniej ?

a ja nie wiedzialem...

autor

nikt

Napisany: 2005-12-01 Dodano: 2005-12-01 18:23:16

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie