Przyjaciółka

Ten wiersz napisałam kilka miesięcy po śmierci mojej ukochanej babci...

Siedziała tutaj, obok mnie
Otaczając ciepłym ramieniem pytała: ,, co słychać?"
Zawsze uśmiechnięta piekła ze mną ciasto

Pełna słońca cały czas kochana
Tylko ona jedna wiedziała wszystko
I bez zbędnych słów mówiła jak bardzo kocha

A kiedy przyszedł czas wiecznej rozłąki
Byłam wtedy blisko jak nikt
Podtrzymując jej bielutką głowę
Delikatnym dotykiem ręki usłyszałam jak jej serce przestało bić...

Tonęłam w oceanie bezsilności
I czułam jak sztylet bólu przeszywa
Moje pełne jej uśmiechu wnętrze

Jedynie półuśmiech na jej ustach
Wyrażający ulgę długiego chodzenia po ziemi
Niósł nadzieję na lepsze dni

Była i odeszła zostawiła jasne wspomnienia i gorzkie łzy
Tak bardzo kochana i ciepła
Moja Babcia...

autor

Aredhell

Napisany: 2006-05-15 Dodano: 2006-12-26 20:35:43

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie