Przyjaciółka
Przez trud życia mknę na oślep,
Wiatr rozwiewa wsze marzenie,
Wciąż się pytam przyjaciółki,
Czym jest warte me istnienie.
Szczęście moje gdzieś daleko,
Jak cień w otchłań gdzieś ubiega,
Tylko Ty ma przyjaciółko,
Me nieszczęście wciąż dostrzegasz.
Wiernie stoisz przy mym boku,
By pomagać mi ukrycie ,
Widzisz moja przyjaciółko,
Czym jest warte moje życie?
Tyś mi wierna ma nadziejo,
Nie odchodzisz tak Ci dane,
Będziesz wolna,niewzruszona,
Gdy me serce bić przestanie.
Do wiernych przyjaciół.
autor
lilii
Dodano: 2009-08-12 13:26:56
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
No tak ...Nadzieja to wierna przyjaciolka,zawsze
zostaje do konca...Piekny,
przyjaźń...dobrze mieć przyjaciół i móc na nich
liczyć..
Wiersz piekny:) bo przyjażń jest bezcenna :) a miec
prawdziwego przyjaciela to skarb:) to taka emocjonalna
więż duchowa :)każdemu tego życze :)
Bardzo piękny i wzruszający wiersz . Pokazuje jak
ważni w życiu człowieka są prawdziwi przyjaciele i jak
ciężko jest człowiekowi który nigdy nie doświadczył
takiej przyjaźni. O to uczucie należy dbać i je
pielęgnować podobnie jak miłość gdyż jest skarbem bez
którego nasze życie nie miało by najmniejszego sensu.
Ujęłaś to wszystko w swoim wierszu. Jestem zachwycona
:)
Twój wiersz podejmuje jeden z najmilszych tematów -
przyjaźń - to jedna z najpiękniejszych relacji jaką
jest w stanie stworzyć człowiek. To moim zdaniem
rodzaj miłości.
Nadzieja odchodzi ostatnia. Tego powinnismy spodziewac
sie po dobrych przyjacielach.